Maandag 21 december, de middagvoorstelling bezocht.
Wereldkerstcircus Carré...vele herinneringen komen bij het uitspreken van deze naam, bij mij boven. Een jarenlange traditie, die ik als kleine jongen, met mijn opa had. Uniek vind ik het, dat na al die jaren én de grote renovatie, de sfeer nog steeds hetzelfde is gebleven.
Dit jaar is het 25 jaar geleden, dat het Wereldkerstcircus in Carré begon. En dat vroeg natuurlijk om een jubileumprogramma. Het was zeker een programma, met veel topnummers. Maar helaas die dag, ook met veel pech.....
Het programma werdt geopend door Alexander Lacey, met zijn gemengde roofdierengroep. Al snel viel op, dat de act anders was, dan normaal. Eén van de leeuwinnen was backstage gebleven en de rol van Masai (de mannelijke leeuw in het gezelschap), was tot een minimum beperkt. Hij nam geen plaats in de rij, voor het hoogzitten. En ook de spiegelbol op het einde, was geschrapt. Overigens waren alle dieren, vrij slecht gemutst en moest Alexander flink wat zeilen bij zetten (om misverstanden te voorkomen: dit hield in, dat hij bleef praten, herhalen en vooral rust bleef uitstralen), om de act tot een goed einde te brengen. Maar ondanks dit alles, bleef het een nummer, van absolute wereldklasse! De dieren hadden overigens backstage, ruime verblijven, buitenkooien en zelfs warmtelampen tot hun beschikking.
Tijdens het afbreken van de kooi, kwamen Fumagalli en Daris voor het eerst, het publiek vermaken. Later zouden ze nog twee maal voorbij komen. Met hun entree, met de tafel (en niet met "de Bijenkoning" zoals in het programmaboek stond vermeld) en met gelegenheidsgroep "Fumaboys", bestaande uit de Errani broers en een vijfde persoon. Ondanks dat ik absoluut geen liefhebber ben van clowns, had ik nu toch hoge verwachtingen. Helaas werden die niet waargemaakt. Zeker, qua presentatie was Fumagalli, één van de betere die ik heb gezien. Maar niet vernieuwend of verrassend. Verder dan een glimlach, kwam het bij mij dan ook niet.
Een nummer, waar ik zeker wel van onder de indruk was, was die van Vertical Tango. Een nummer wat stond als een huis! Het schijnbare gemak waarmee beiden artiesten, hun act aan de mast ten uitvoer brachten, vroeg groot respect.
Dit was ook het geval, bij Duo Bobrov en hun nummer met het verticale scheepstouw. Ik had hen al eerder gezien, bij Krone in Munchen. En het blijft een "puntje van je stoel" nummer! Mede dankzij het geheel ontbreken, van enig veiligheidsmiddel. Circus op zijn best!
De chinese Zhang Fan bracht een nummer, op het slappe koord. Vooral veel handstanden, in diverse varianten. Een goed nummer, alleen ontbrak het wat aan uitstraling.
De Kovgar groep bracht een klassieke springplank act. Volgens het programmaboek "is er niet beter". Dat lijkt wat overdreven. Maar qua aankleding en presentatie, hebben ze zeker een streepje voor, op ander groepen die ik heb gezien.
Als pauzenummer, de paardencarrousel van Géraldine-Katharina Knie. Helaas hadden ook hier, de dieren andere plannen, dan de trainer. Enkele exemplaren moesten meerdere malen, terug naar hun plaats worden gedirigeerd. Hierdoor liep de carrousel wat moeizaam. Echter kreeg het publiek hierdoor wel, wederom een schoolvoorbeeld, waar het bij een dierennummer echt om draait. Namelijk een trainer die respect heeft voor zijn/haar dieren, ook als het even niet loopt. Een trainer die voornamelijk zijn/haar stem gebruikt en zijn/haar dieren door en door kent. In de pauze was dan ook niets dan lof te horen, met betrekking tot de nummers, van zowel Alexander Lacey, als Géraldine-Katharina Knie.
Na de pauze, was het de beurt aan The New Young Flyers. Een grote groep jonge artiesten, aan de vliegende trapeze. Hun doelstelling is, om in 2011 in Monte Carlo ,een Gouden Clown te winnen. Die mogelijkheid hebben ze zeker, al mag het repetoire aan trucs, dan nog wel wat uitgebreid worden. Ook hier wilde het allemaal niet echt lukken. De 4 voudige salto achterwaarts door een vrouwelijke artiest, lukte ook na een 2de poging niet. En ook een ander, was dankbaar voor het vangnet wat er hing.
Duo Minasov bracht een transformatienummer. De bezoekers die nog niet wisten, hoe dit werkte en die in de juiste hoek zaten, konden na afloop aardig de truc vertellen. Slordig!
De chinese groep Dalian, bracht een leuk evenwichtsnummer op fietsen.
Dan weer een nummer van wereldklasse; Fratelli Errani met hun Ikarische spelen. Naar mijn idee, het beste in zijn soort! Het nummer word in hoog tempo en met veel uitstraling gebracht. Maar helaas, ook hier ging het mis. Bij het "van zittend,naar staand", kwam Guido (de broer die wordt rond gedraaid) ten val. Ook bij een tweede poging, ging het bijna mis. Gelukkig ging poging nummer 3, wel zoals het hoorde. Desondanks, één van de hoogtepunten van die middag.
Na Duo's Vertical Tango en Bobrov, nog een duo wat op zeer veel waardering kon rekenen. "Flight of Passion" aan de strapaten, liet een knap staaltje werk zien. Ook hier geen veiligheidsmiddel, wat natuurlijk extra spanning aan het nummer gaf. Terecht dit jaar in Monte Carlo, beloond met een Gouden Clown!
Tot slot: Hans Klok. Hij bracht enkele bekende illusies, uit zijn voorgaande shows. Helaas was bij de keuze van illusies, geen rekening gehouden met het feit, dat er ook mensen achter op het podium zaten. Die hebben denk ik, de helft niet kunnen zien. Puntje voor (hopelijk) een volgende keer.
Alles beschouwd, heb ik een zeer sterk programma gezien. Voor de nog twijfelende lezer: Ga en geniet!
|