En ik ging. Afgelopen zondag om precies te zijn, de matinee om 13.00 uur.
Moest -nou ja, kon- kiezen tussen een regulier circus en deze circusmusical in Carré. Dat circus is er naar we mogen hopen later dit jaar ook nog wel, Pippin is 10 april afgelopen.
Plus de altijd weer aantrekkelijke warmte van het mooiste theater dat wij kennen......
Voor ik ter zake kom even iets anders. Wat ik een vorige keer al eens wilde schrijven maar toen ben vergeten.
Het gaat over de Amstel-foyer, en die bevindt zich op de 4e verdieping. In de nok van het theater dus. Lang niet altijd geopend, alleen wanneer het echt heel druk is.
Maar je kunt er wel altijd komen, open of niet. Met een van de twee liften bijvoorbeeld.
Circusliefhebbers moeten er maar eens gaan kijken. Want er staan altijd wel decorstukken die verband houden met het circus.
Eind vorig jaar en misschien tijdens het echte circus ook nog wel: een tafeltje en vier stoelen waar een pistekooi omheen was geplaatst. Met grote pluchen dieren er in, zodat het net leek alsof je echt in de piste zat...
Dat was er nu niet meer, maar wel een adembenemend schitterend levensgroot schilderij. Niet op doek geschilderd maar op planken of panelen. Op drie zelfs, maar geen drieluik.
Het hing er vorig jaar september en nu nog steeds, mogelijk blijft het daar permanent.
Kon er helaas geen foto van vinden.
Het betreft een zeer realistische inkijk in de stallen ten tijde van het èchte circus.
Rechts voor een fraaie witte Arabier, links twee prachtige zebra's. Op de achtergrond twee mooie olifanten.
Weliswaar aan de ketting -in die tijd al helemaal nog doodnormaal- maar wel van een flinke lengte zodat ze zelfs wandelruimte hebben.
Kenners mogen zich melden, want linksonder in de hoek is de poster van de betreffende voorstelling meegeschilderd!
Het gaat om een matinee van het Fransche Circus Houcke.
Circus Jean Houcke denk ik dan. Vond een aankondiging van een matinee op 5 maart 1938. Hier te zien met 120 paarden en 150 artisten na het zeer grote succes op de Wereldtentoonstelling een jaar eerder in Parijs. Goedkoopste kaartje 's middags 0,30 cent.
Ga maar eens kijken als je in de buurt bent...... erg mooi gedaan!
Hier de betreffende foyer, alleen precies in tegenovergestelde richting gefotografeerd. Het bedoelde kunstwerk heb je hier dus achter je.
Ook ik had het goedkoopste kaartje op zondagmiddag. Tijden veranderen en prijzen ook: € 38,- inclusief stoelenfonds en administratiekosten. Want zo noemen ze het automatisch toesturen van een e-card tegenwoordig. Per post komen er nog extra kosten overheen!
Voor die prijs mocht je in 1938 dus met een kleine 300 man naar binnen!
Pippin dus. In goed Nederlands Pepijn.
De musical wekt de indruk gebaseerd te zijn op historische gebeurtenissen, maar dat is meer schijn dan realiteit.
Hoofdrolspeler is Pepijn van Italië, een zoon van Karel de Grote. Die laatste komt in het stuk voor, maar naar ik denk alle verdere gebeurtenissen zijn volledig bij elkaar gefantaseerd.
Zoon Pepijn, niet te verwarren met zijn broer Pepijn de Gebochelde, een bastaardzoon. Kreeg diens naam pas nadat die laatste aan zijn einde kwam na een mislukte opstand in 792.
Onze Pepijn, geboren in Aken in 773, heette aanvankelijk Karloman, maar werd na de dood van zijn broer door de paus herdoopt en van die naam voorzien. Naar zijn opa, Pepijn de Korte.
Werd op zijn achtste Koning van Italië, binnen het rijk van zijn vader. Was een uitstekend veldheer en veroverde onder meer wat tegenwoordig Hongarije is, de meest winstgevende verovering ooit.
Bij de verdeling van diens rijk kreeg hij van zijn vader naast Italië ook Beieren, Karinthië en de helft van Allemannië.
Hij stierf in 810 vermoedelijk aan malaria. Zijn bastaardzoon Bernhard volgde hem op maar bleek al snel geen trouwe dienaar....
Nou, zou je zeggen, stof genoeg voor een indrukwekkende musical.
Vergeet alles onmiddellijk, het enige dat rest is the struggle for live. Alsof we daar niet allen last van hebben....
De entourage van de hele voorstelling is een circustent. Mooi uitgelicht in alle kleuren van de regenboog. Ook het decor van de scenes aan het hof en op het slagveld.
Doorweven met circusacts, dat las u al.
Opzienbarend soms, zelfs voor een redelijk ervaren liefhebber op dit gebied.
Want touwtje springen met een mens als springtouw lijkt me redelijk 'nog nooit vertoond'. Om maar iets te noemen. Maar zeker weet je maar weinig in de magische wereld van het circus....
Een mastklimmer die horizontaal in zijn voeten klapt teneinde het publiek dit met de handen te laten doen.
Of grootmoeder Berthe die wel heel erg Sottosopra (life is Magic.....) haar wonderschone advieslied zingt. Op haar kop dus, terwijl ze aan haar enkels wordt vastgehouden door de man die aan zijn knieën aan een trapeze hangt.
Alles geheel ongezekerd, uiteraard.
We kenden een beetje een valse start. Maar wat wil je in Amsterdam na een voorstelling op zaterdagavond en een nachtje stappen.... Dan is het nog een wonder dat iedereen er de volgende dag tussen de middag alweer is......!
De muziek -live vanuit de deels onder het podium gelegen orkestbak- zette al in terwijl de band met mededelingen voor het publiek nog liep. In het Engels. Er werd ons om 13.10 uur een prettige avond gewenst!
Brengt me op een volgend kritiekpuntje: het ontbreken van boventitels. Met soms behoorlijk lange dialogen toch wel wenselijk, niet eens alleen voor kinderen.
Kosten èn moeite bleven ons en Carré op deze wijze bespaard!
Wat er nu toe leidde dat links en rechts ouders de hele voorstelling tegen de kinderen zaten te vertalen wat er gezegd werd. Waardoor anderen dat weer minder goed konden volgen.
Over de muziek wil ik verder geen oordeel vellen, wel dat dit grotendeels een Nederlands orkest was. Ook al een besparing uiteraard.
Voor iedereen die niet beneden in de zaal zat -en dat zijn de meesten- was de dirigent de hele wedstrijd hinderlijk in beeld, met name door het felle licht op zijn partituur.
Onvoorzien bijzonder actueel was het jongleren met een hoofd tijdens de slagveldscene. En er (bijna) mee golfen. Dat is nog eens wat anders dan het netjes ergens op de Amstelveenseweg neerzetten!
Leuke vorm van illusie even later doordat het weggeworpen hoofd een dialoog aanging met het een aardig stuk verderop liggende onthoofde lichaam.
We zagen meerdere keren illusie voorbij komen.
Minder jofel voor het jongere publiekje was het toen Pepijn zijn vader doodstak (in werkelijkheid niet gebeurd) met een dolk in de borst maar de brave man nog een heel tijdje met dolk en al door bleef lopen....
We zagen wilde dieren in kooien, maar wel wilde dieren van de menselijke soort.
We zagen een hondje het toneel oplopen. Net van echt te onderscheiden. En nog weet ik het niet zeker, al besef ik dat de techniek voor niets staat.
Veel mooie songs, al had ik niet het idee die al eerder gehoord te hebben.
Musicalliefhebbers uiteraard wel, een aantal schijnt ook door bekende artiesten te zijn gecoverd.
Een van de hoogtepunten was Morning Glory, het laatste nummer voor de pauze, tijdens de kroning van Pepijn. Haast nog mooier dan de echte finale.
Een kind in actie na de pauze. In die pauze goochelt hij al lustig in het rond in de zaal.
Meest hilarische scene is wel die op een boerderij.
Dan de finale: de spelers vragen Pepijn zelfmoord te plegen door in de (echte) vlammen te springen.
Gedwongen door de anderen is hij er zo goed als van overtuigd dat dit nog de enige uitweg is.
Tot zijn grote liefde Catherine en haar zoontje ten tonele verschijnt...
En zo kwam alles toch nog goed....
Doek.
Doek omhoog, kort applaus en weer neer. Knalharde muziek doet verder applaus verstommen en doek blijft dan ook neer.
Ja, mag het even, het eten staat klaar en 's avonds moeten ze nog een keer!
Programma's waren er, maar niet origineel. Door Carré zelf gemaakt, in het Nederlands. Acht pagina's A5 in kleur met foto's en gratis.
Kom op tijd, wanneer je er heen gaat, want het verhaal staat er beknopt in. Zodat je weet waar het over gaat.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ergens anders viel al het nodige te lezen over de moordende circusoorlog die zich momenteel in Amsterdam afspeelt.
Ik was een beetje ooggetuige van de eerste schermutselingen tussen de kleinere circussen in de strijd om de betere plekjes.
Inderdaad, zoals ook al een reactie was, het stelt allemaal niet zoveel voor en valt straks, achteraf gezien, vast wel mee.
Nee, dan de echte circusoorlog in (en rond) Amsterdam! Die gaat toch heus tussen Cirque du Soleil en Pippin in Carré!
Allebei kwalitatieve topproducties met pittige entreeprijzen. Waardoor ze dus ècht in dezelfde vijver vissen!
Nou is de wereld aardig groot, maar soms ook kleiner dan je zou denken.
Want laten nu zowel AmaLûnA van Cirque du Soleil als deze Broadwaymusical Pippin geregisseerd zijn door een en dezelfde vrouw!
Diane Paulus is haar naam. Deed van zich spreken op het serieuze toneel. Stond aan de basis van de revival van de musical Hair.
Maar won pas echt de hoofdprijzen met deze versie van Pippin, overigens ook een revival.
En nu dus oververtegenwoordigd -voor zover dat kan- in Amsterdam.......!
Te gast op het Witte Huis -rechts naast mevrouw Obama- ter gelegenheid van Finding Neverland, een eveneens door haar geregisseerde zeer succesvolle musical.
Over Peter Pan, en wie weet later ook te zien in Carré in het kader van Broadway aan de Amstel.