|
Ik ben geen circus-kenner, eerder liefhebber. Sinds ik enkele jaren geleden vader en ook nonkel ben geworden, behoren circusbezoekjes tot het vaste programma. Ik durf te stellen, dat ik dus al iets meer dan de gemiddelde bezoeker in een circustent heb gezeten.
Hierna een kort overzicht, zodat jullie mijn recensie naar waarde kunnen inschatten:
JEUGDJAREN: Krone (jaren '90 in Gent), American Circus (jaren '90 en begin 2000 Gent), zowat alle Vlaamse circussen
RECENT: Moskow Star (Gent), RM Malter (Gent), H. Renz (Sint-Niklaas), Zavatta (Lochristi), Belly Wien (Cadzand), Wiener (Sint-Niklaas)
Bij toeval was ik vorige week voor mijn werk in Moeskroen (zo'n 70 km van mijn woonplaats). Daar zag ik de mooie affiches van Alexandre Bouglione. Ik heb mijn agenda onmiddellijk geregeld zodat ik enkele dagen later kon gaan kijken met mijn zoon.
Het terrein was niet echt overzichtelijk (het was ook niet echt groot). Zo stonden er zelfs enkele woonwagens en omkleedwagens vlakbij de ingang. De ticketingwagen is inderdaad een overblijfsel van Belly Wien (gelezen op het forum), niettemin straalde hij een zekere charme uit.
De tent op zich is niet echt groot te noemen, maar wat me direct opviel waren de mooie omranding van de piste (loges) én de professionele belichting. Er hing onmiddellijk een bepaalde sfeer in de piste. Persoonlijk vond ik het scherm + projectie boven de artiesteningang eerder storend, dit hoort niet thuis in het klassieke circus. De artiesten werden hierop aangekondigd voor en tijdens hun nummer. Dit hoefde voor mij niet.
De show begon met een nummer van Nicolas Bouglione. Geen kritiek op zijn nummer (want we mogen uberhaupt blij zijn dat er nog katachtigen meereizen met een circus in België). Een dierennummer blijft fascineren, ook al hebben katachtigen niet altijd evenveel zin om uit te voeren wat de dompteur vraagt...
Zoals velen op dit forum, moet een clownsnummer écht steengoed zijn, om het zelf goed te vinden. In dit spektakel deed clown Rony heel korte stukjes en één volledig nummer. Naarmate de show vorderde, kon ik zijn tussenkomsten enorm appreciëren. Héél korte intermezzo's, dynamisch, applaus en gelach op alle banken.
Troupe Ernestos (oftewel Nistorov) deden een jonglagenummer en na de pauze een nummer op rolschaatsen. Jonge circusartiesten die er echt plezier in hebben. Het rolschaatsnummer was enorm uptempo en ideaal om de middag af te sluiten. Er zit echt leven in deze nummers.
Het hondennummer van Peter Taylor was van héél hoog niveau. Eenvoudig qua opzet, maar fijnzinnig. Werkelijk alles in zijn nummer paste in elkaar. Eén van de betere hondennummer die ik ook gezien heb!
Acrobatiek van Nikita-Tudor, zowel voor als na de pauze, was zoals acrobatiek hoort te zijn; spannend. Je merkt dat het ervaren mensen zijn, zonder horten en stoten. Alles vloeiend en perfect uitgevoerd.
De paardendressuur was klassiek, maar wederom zijn dit de nummers die het compleet maken. De dieren zagen er prachtig uit.
Circus zonder houla-hoop, is geen circus. Het obligate nummer werd wonderwel goed aangepakt en werd zeker niet vervelend. Het evenwichtsnummer was best spectaculair te noemen, eerder kort, maar een groot "open-mond"-gehalte.
De finale werd afgesloten met een hommage aan de familie Bouglione. Dit werd gedaan aan de hand van een projectie van alle memorabele momenten uit de geschiedenis van deze familie. Pas dan begon het duidelijk te worden dat België fier mag zijn op dergelijk gezelschap. Het is het laatste (Belgische) circus die nog circus brengt, zoals het hoort te zijn.
Ik heb een héél héél tevreden gevoel overgehouden aan mijn bezoek en hoop dat ze ooit eens een tournee maken in Vlaanderen! Ik kan het alleen maar betreuren dat de familie recent gesplit is (Firmin en Alexandre). Ik heb echter geen referentiepunt in het verleden, maar vermoed dat ze misschien nog meer konden brengen met vereende krachten.
Bernard
|
Registreer
Aanmelden
V&A
Zoek
