Ja, en dus was ik 2e Paasdag op het Malieveld. Erg veel verstand van prijzen heb ik niet, maar ik weet toevallig wat het staan daar kost. Inderdaad, een klein vermogen! Samen met de andere vaste lasten als onder meer brandstof en reclamedrukwerk moet je daadwerkelijk eerst gaan sparen wil je daar kunnen staan! Voor hetzelfde totaalbedrag kun je een hele aardige nieuwe middenklas auto kopen!
En waar sta je dan helemaal? Ja hoor, centraal in de Hofstad, waar maar weinig mensen in het centrum wonen. Maar iedereen kent natuurlijk wel het Malieveld van allerlei evenementen en diverse circusssen per jaar. Het Malieveld een veld? Forget it! Ja, in de verte groeit wat gras, maar daar hebben de circusdieren dus niks aan. Overigens is het Malieveld het begin (of einde...) van een strook natuur waarin naar schatting een kilometer verderop de Koningin woont....
Geen gras dus, maar een soort grauwe steenslag en zand. En dan hadden ze nog geluk dat het lange tijd droog (en koud) is geweest, al werd daar uiteraard ook weer over geklaagd. Wat dat betreft doen circusmensen nauwelijks onder voor boeren... Hoewel, wie zeurt er in ons land eigenlijk niet over het weer, dat kennelijk nooit aan de gestelde verwachtingen voldoet... Nee hoor, het moest warmer worden, daar waren we hard aan toe... Nou, wacht maar af, wanneer het drie dagen een graad of 30 is klaagt iedereen onmiddellijk steen en been! Geluk dus dat het in maart amper regende, want dan loop je op ditzelfde (dure) terrein al snel tot over je enkels door de modder! Denk maar eens terug aan de Kerstcircussen van niet eens zo lang geleden. Overal planken om nog enigszins toonbaar van de wagens naar de tent te kunnen komen.... Dat probleem was er nu dus gelukkig niet. Maar gras was wel zo aangenaam geweest vooral voor de dieren die pas weer voor het eerst buiten waren. Zoals de Friezen, die twee aan twee in de ruime uitlopen ware hengstenballen organiseerden! Het was leuk te zien dat sommige bij herhaling dezelfde dans (wals) maakten als in de piste, een zinvolle ongeregisseerde training dus! Niet alleen steenslag, maar een mengsel daarvan met alles wat voorgaande evenementen daar ooit achterlieten. Met een beetje fantasie kun je dus zeggen dat ze wel heel duur op de plaatselijke vuilnisbelt stonden.....
Verder waaide het nogal, dat schijnt gebruikelijk te zijn zo dicht bij de kust. En daardoor stoof het zelfs. Zo erg dat wanneer je na een tijdje je neus snoot het reslutaat erg zwart was. In een grijs verleden was dat zo wanneer je kolen had geschept, maar dat zal de meeste lezers weinig zeggen.... Dieren weg en andere erbij, u las het al. Ja, veranderingen horen nu eenmaal bij het leven, leuk of niet. Een gedeeltelijk nieuw programma, ook dat las u al.
Er stonden nieuwe hekken om het exotenverblijf. Van die mooie glimmende gegalvaniseerde. Het personeel moet nog wel even wennen aan de juiste manier van opstellen. De kamelen ook trouwens, want die zagen bij herhaling kans ze ten dele om te duwen wanneer er een tijdelijke opening was. Simpele oplossing: gewoon ergens een vaste in- en uitgang maken! Komt vast wel goed.
Nee, het is niet alles lof wat de klok slaat. Want een verbeterpunt waar (opnieuw) niets aan is gedaan is de toiletwagen. Vreemd, ik zie dat bij meer circussen. Liefst volle tenten en een flinke omzet -prima hoor, ieders recht- maar sanitaire voorzieningen lijken vaak de absolute sluitpost te vormen. Alsof dat geen belangrijk onderdeel is van een gastvrije ontvangst.... Nou, daar is hier van de winter dus niks aan gedaan. In de grote wagen is met veel moeite nog één dames- en één herentoilet te vinden dat functioneert. Diverse zijn permanent afgesloten of werken niet. In ieder geval buiten de pauze ontbreekt ieder spoor van toiletpapier, zeep of handdoekenrol. Geen wonder dus dat de lange rij in de pauze heel lang zo lang bleef! Evengoed moest er wel voor betaald worden.... Dat laatste mag best, maar dan moet ook alles in orde zijn. En vergeet niet: hoe sneller de doorstroming daar hoe eerder men aan kan sluiten bij de verkoopwagen. Of voor een ritje op een kameel of op de foto met een ander leuk circusdier(tje). Zo snijdt het mes aan meer kanten....
En tot slot: groetjes van Kenay, die erg blij was dat hij voor het eerst na zijn optreden buiten bij zijn wagen mocht staan. Want voor het eerst brak aarzelend de zon door en er waren bovendien wel heel veel kinderen die na afloop van de voorstelling het geven van een stuk wortel leuker vonden dan het zoeken naar verstopte chocolade-paaseieren! En je moet het hem nageven, ook al is het dan geen doorgewinterde circusartiest, zijn entree zorgt bij elke voorstelling wel voor het absolute Ooooooooooh-moment!!!
|