|
Alweer een week geleden, vorige week woensdag naar de voorstelling Koozå van Cirque du Soleil geweest in Amsterdam.
Gemakshalve Amsterdam dan, waar ze precies staan leest u wel ergens hierboven. De P2 bij de Arena dus.
Een beetje late reactie. Ja, soms gaan andere dingen voor. En ze staan er nog wel even, tot en met 27 april. Daarna gaan ze naar Wenen.
Ja, en na een week is er al weer veel van wat ik te zien kreeg weggeëbd.
Eerst maar een paar reacties naar aanleiding van voorgaande berichten.
Een bedrijfstechnische mededeling aan het adres van Patrick van den Hanenberg, de recensent van de Volkskrant.
Die had dus, zoals u kunt lezen, kritiek op de in zijn ogen slappe en suffe clowns.
Hij schreef onder meer het jammer te vinden dat hun namen ontbraken in het programmaboek, zodat hij in de toekomst gewaarschuwd was wanneer ze opnieuw in beeld kwamen.
Nou, dat heeft hij dan mooi mis.
Er zijn twee dingen mogelijk. Of hij heeft niet goed gekeken: in elk programmaboek dat verkocht wordt, en ook die in de presskit, zit een fullcolour inlegdeel met namen en foto's van alle deelnemende artiesten. Met zelfs dubbele foto's: geschminkt en ongeschminkt!
Of hij heeft de verschrikkelijke pech gehad dat uitgerekend in het door hem ontvangen boek die bijlage ontbrak.
Dat zou kunnen.
Namen wilde hij weten?
Ik ben hem graag van dienst!
De House Manager/Koning werd vertolkt door Gonzalo Munoz Ferrer uit Spanje.
De Trickster/Onruststoker was Barry Nathan Lowin (USA), de Innocent/Onschuldige Stephen Landry (CAN), de Amerikaanse toerist Colin Heath (CAN), de Handyman/Timmerman Amo Gulinello (USA).
En de Mad Dog/Stoute Hond hetzij Cédric Belisle (CAN), hetzij Alexander Eliseev (RUS). Dat laatste was aan de buitenkant niet te constateren....
Zo, dat weet hij dan ook maar weer!
Verder ben ik het hartgrondig met hem oneens in zijn mening over die clowns. En sluit me dan ook volledig aan bij Martijn.
Ze waren juist erg leuk, inderdaad terug naar de basis, maar zo zat de voorstelling in zijn geheel (bewust) in elkaar.
Een prima graadmeter, iemand die weinig circuservaring heeft, maar dat geldt ook voor kinderen, waar ik me meestal op verlaat.
Bepaald eng waren ze toch ook al niet, in dat geval zou de negatieve reactie van Van den Hanenberg ontstaan kunnen zijn door een wellicht niet eerder ontdekte clownfobie.... Het blijft vreemd....
Dan was dat leger geraamtes, compleet met zeisen en hoofden op stokjes toch heel wat enger!
Leuk is wel dat zowel hij als Martijn getuige waren van een en dezelfde voorstelling! Zo zie je maar weer....
Het andere punt van kritiek in de recensie was de trage start. Zou de man wel eens gehoord hebben van de opbouw van een spanningsboog? Lijkt er niet echt op.....
Woensdag 19 maart was ik er dus ook. 's Middags. Ruim op tijd, dat probeer ik altijd te zijn.
Een paar rondtrekkende bewegingen gemaakt rond de imposante witte tent en de enorme hoeveelheid materiaal.
Met nog steeds uitsluitend trailers met Nederlandse kentekens. Die heel wat van de wereld, in dit geval Europa, zien, onlangs stonden ze nog in Moskou!
Twee keer rond vond ik wel genoeg, ik was tenslotte niet in Jericho!
Op het voorplein in het zonnetje gezeten, met om de minuut een dalend toestel richting Schiphol.
Uitgebreid binnen rond gekeken.
Leuke kleertjes altijd, maar weinig leuke prijsjes. Of je moet € 45,- voor een T-shirt een leuk prijsje vinden!
Maar er wordt altijd ook wel het één en ander opgeruimd, in dit geval voor € 9,-, dat past me beter!
En als eerste naar binnen, want sfeer hangt er ook al zonder dat er veel gebeurd!
Nieuwe stoelen, vergeleken bij twee jaar geleden. Een verbetering.
Niet al te steil oplopende tribune. Dat kan een nadeeltje zijn wanneer er een grote rijzige gestalte voor je plaats neemt....
Gelukkig waren er in de directe omgeving nog wel wat plaatsen vrij, waardoor ik me perfect kon 'opwaarderen', met toestemming van een publieksbegeleider overigens.
De hele voorstelling ga ik niet beschrijven, jullie gaan zelf maar kijken! En, net als bij eerdere gelegenheden: wie het niet doet is erg onverstandig en een dief van zijn eigen ervaringswereld!
Met superlatieven kwam ik dit keer niet verder dan (even opzoeken) WONDERSCHOON en WEERGALOOS. Zoveel schoot me ter plekke te binnen, om er meer te bedenken zou ik aan mijn duim moeten gaan zuigen!
Ik maakte wat notities, eigenlijk zonde van mijn tijd. Maar ach, ik ga nog een keer met Pasen, dus dan zie ik vanzelf wat ik nu miste!
Slecht te lezen krabbels trouwens....
Wèèr geen dieren? Wéér wel! Een fabuleuze en schitterende hond, die de harten van alle kinderen (en ook volwassenen) stal!
Uitstekend voor de lachspieren. Oh, daar zit een mens in? Ik dacht het niet, zo heb ik een mens nog nooit zien plassen! (Het meeste kwam in een gangpad terecht hoor!)
Met erg leuke bewegende oren....!
Het was al net als bij Corteo met de 'paarden', om èchte dieren heb ik nog nooit zo moeten lachen!
Méér dan alleen die hond hoor, we zagen bijvoorbeeld ook nog een kudde ratten voorbijkomen....!
Sublieme koorddansers op de dubbele hoge draad, Martijn noemde het al.
Met zijn vieren op de twee draden tegelijk touwtjespringen, ik geef het je te doen! Want je moet dan ook het effect van je 'tegenstander' opvangen.
Dat laatste gold eens te meer tijdens een partijtje schermen op de draad! Over de gecompliceerde fietsact zwijg ik dan nog...
Een act apart was de entree van het orkest, beter gezegd de orkesttoren.
Opnieuw een uitstekend orkest met mooie muziek, speciaal voor deze voorstelling gecomponeerd. Met zang.
De kids als graadmeter? Oké, het volume was wat aan de hoge kant, ik zag kinderen met de handjes voor de oren.
Daar wordt weleens vaker te weinig rekening mee gehouden. Dat dat grut nog prima werkende oortjes heeft totdat de stapleeftijd is bereikt!
Een formidabele hoelahoep. Door een Russische mevrouw, Irina Akimova.
Normaal niet mijn favoriete nummer, want dat zagen we al zo vaak!
Maar toch nog nooit iemand al hoepend met de ene hand een meervoudige radslag zien maken met de andere!
Bijvoorbeeld...
Het Rad des Doods, niet zoals verwacht de slotact, maar al vlot na de pauze. Door drie Colombianen waarvan één reserve, want we zagen er maar twee.
Een uitstekend eenwielfietsduo, een Rus en een Russin.
Mooie solotrapeze door een Franse of een Russische mevrouw, ik zag haar van iets te ver weg om het onderscheid te kunnen maken.
Martijn noemde het ook al: een voortreffelijk springplanknummer, waarin onder meer gesprongen werd op enorme stelten.
En, geloof het of niet, met die stelten werd bijna de nok van de tent geraakt! Door een zeer gemêleerd gezelschap, bestaande uit Mongolen, Wit-Russen, Moldaviërs, Brazilianen, Russen, een Australiër en een Engelsman.
Dat komt er nu van, bij Cirque du Soleil!
Onder andere, alle nummers noem ik niet.....
Nou en dan had ik nog een beetje pech. Wat weer een gelukje opleverde, want iets eerder afgelopen en daardoor eerder thuis om m'n poes te voeren....
De act op de foto in de Volkskrant van de equilibrist op stoelen (overigens de enige act die buiten CdS om is gemaakt en wel door de Shenyang Acrobatic Troupe of China, dus zeg maar 'gewoon' ingehuurd) kregen we dit keer niet te zien.
Dat kan twee redenen hebben, werd mij verteld. Een blessure òf heel persoonlijke omstandigheden van sterke man Yao Deng Bo. Die weliswaar over een assistent beschikt in Zhou Pingi, maar die is vast (nog) niet zo goed dat hij hem kon vervangen!
Mogelijk ter vervanging kregen we een soloact te zien van een (het) drumstel, uiteraard met drummer. Ook al iets wat ik in een circus op die manier nog niet eerder zag.
Wat dat betreft had ik wellicht beter door kunnen gaan naar de nabijgelegen Ziggodome, waar Beyoncé des avonds optrad....
Zo dat was woensdag. En zondag was ik er al weer, alleen niet in de voorstelling. Voor enig zakelijk gebabbel.
Maar vreest niet, ik ga mijn leven niet in de waagschaal stellen!
Ik geniet er liever van wanneer anderen dat doen!
Echt gaan hoor, je weet niet wat je mist!
En dat zul je pas weten wanneer je er geweest bent!
Dat laatste bedoel ik uiteraard bij leven en welzijn.....
|
Registreer
Aanmelden
V&A
Zoek
