'Ze zag me zitten op de tribune aan de overkant'
door Ronald Huissen
GRIJPSKERKE - Hij groeide op in Papendrecht en werkte in 1947 in militaire dienst bij het mijnenruimen op Walcheren. Zij woonde destijds in Middelburg. Daar stond ruim 61 jaar geleden een circus op de Markt, dat gelijktijdig door zowel Anna Verdaasdonk als Willem Ponsen werd bezocht.
Het echtpaar Willem Ponsen en Anna Verdaasdonk. foto Ruben Oreel
"Ze zat op de tribune tegenover me en had me tijdens de circusshow zien zitten", vertelt Willem. "Via een kameraad van me heeft ze een afspraakje met me gemaakt. De volgende avond bij de watertoren."
Een geslaagd afspraakje, want anderhalf jaar later trouwden ze. Inmiddels hangen er twee ereschalen aan de muur: één voor hun vijftigjarige huwelijk en één voor hun 55-jarige huwelijk. Gisteren kwam daar een erevaas voor hun diamanten huwelijk bij, die door burgemeester Van der Zwaag aan huis werd bezorgd. In ruil voor een kop koffie en gebak.
Het paar woont sinds tien jaar in Grijpskerke, maar heeft tijdens het huwelijk op verschillende plaatsen gewoond. Willem heeft dan ook veel verschillende werkgevers door Zuidwest-Nederland gehad. "Ik had echt geen veertig jaar bij dezelfde baas kunnen werken, dat was te saai geworden. Ook ben ik vaak van baas verwisseld omdat ik elders meer kon gaan verdienen." Op zijn 56e is hij gestopt met werken omdat hij arbeidsongeschikt werd.
"Maar", voegt hij toe, "ik werk nog steeds volop hoor, we hebben onze handen vol aan de tuin en ook het huishouden neemt veel tijd in beslag omdat Anna last van haar reumatiek heeft. We hebben een tv, maar die staat hooguit een uur per dag aan, en dat is voornamelijk voor het voetbal."
Zaterdag wordt het jubileum uitgebreid gevierd tijdens een etentje met hun twee dochters en zoon en de drie kleinkinderen. Hoe ze het de afgelopen zestig jaar hebben weten te redden? "Och, er is natuurlijk wel eens onenigheid geweest. In welk huwelijk niet? Sterker nog, als er nooit een ruzietje of een meningsverschil is, is er pas echt iets aan de hand, want dan is het duidelijk dat één persoon de touwtjes in handen heeft, de baas is. Het is een kwestie van geven en nemen. En natuurlijk oud genoeg worden."
uit:
http://www.pzc.nl/zeeland/walcheren/article1302401.ece