|
Wintercircus Royal, de schaterlach ontbreekt nog
Donderdag 18 december was de galapremière van Circus Royal een feit. Na maanden noeste voorbereidingen met vallen en opstaan staat het beroemde wintercircus weer op poten. Bij de Einlass gelijk weer het behaaglijke huiskamergevoel. Met een oliebol en een drankje werd het publiek verwelkomd, en zoals de traditie wil, met blaasmuziek begroet door de plaatselijke topband Jubal.
Het ruim aanwezige premièrepubliek, waaronder de Dordtse raad van elf en vele circusbonzen, kreeg een vol programma voorgeschoteld, op bekwame wijze aan elkaar geluld door Clown Didi. Deze spreekstalmeester, bekend van Circus Rigolo, was niet te stuiten en gaf zelfs commentaar bij de werkzaamheden van de pisteboys.
Het publiek kreeg dus een vol en afwisselend programma voorgeschoteld, topnummers afgewisseld door wat mindere nummers, die wat mij betreft door kunnen gaan voor reprisenummers. Maar ook wat mij betreft stukken leuker dan zo maar een flauwe repriseclown.
We kregen achtereenvolgens te zien:
-Duo Crista met een degelijk hoogdraadnummer, dat zich helaas voor mij grotendeels achter een mast afspeelde.
-Een trampoline nummer van mij onbekende broers, die onderling een soort wedstrijdje deden. Uiteraard won de kleine underdog.
-Het 13 jarige jongleertalent Nigel Voets, waarvan we nog veel gaan horen. Behalve het jongleren heeft hij ook het showaspect al aardig onder de knie.
-De vier honden van Scholl & Co lieten met groot enthousiasme hun geleerde kunstjes zien, met als letterlijk hoogtepunt een hondje dat zich vanaf vier meter met groot vertrouwen in de armen van zijn baasje stort.
-Een reprisenummer van Didi met het overbekende bellennummer in een modern jasje. Ook een bekende Belg, Jean-Marie Pfaff , werd uit het publiek geplukt om mee te bellen. Dat is het gevaar van een logeplaats….
-Daarna een flitsend, zwierig en kleurvol nummer van de snelle omkleders Duo Lumei.
-Toen was de beurt aan de twee olifanten van de familie Scholl. De dieren deden heel geroutineerd hun kunstjes en poses. En dat alles zonder dat de pisteboys een kruiwagen poep moesten opruimen. Ik denk dat het gezichtsbedrog is, maar ik vond de dieren reusachtiger dan ik gewend ben. De olifanten konden zelfs voetballen. Jean-Marie wilde niet in het doel.
-Na de pauze stond het Rad des Doods klaar. Of eigenlijk twee helften, dezen zwierden en zwaaiden door de tent, met kunst- en vliegwerk van Duo Lumei. Vanachter mijn mast zag het er, juist door die twee helften, allemaal wat rommelig uit.
-Het opruimen van het Rad kostte nogal wat tijd. Onder aanwijzingen van Didi deden de pisteboys het werk terwijl de tijd werd volgespeeld door het perfect spelende Royal Show Ensemble. Dankzij dit orkest krijgen ook de wat mindere nummers de nodige Schwung. Er zijn mensen die alleen al voor dit orkest naar Royal gaan.
-Antonie Teuteberg liet zien dat hij niet “alleen maar†muzikale clown is. Met verve presenteerde hij een vrijheidsdressuur met vier paarden. Het beloofde hogeschoolnummer houden we nog even van hem te goed.
-De mannelijke helft van de Blazing Blades bestookte zijn wederhelft met allerlei scherpe zaken als messen, zwaarden en een soort werpsterren. Altijd net mis. En als hoogtepunt het met een kruisboog neerschieten van ballonnen uit de nok van de tent. Na elke voorstelling moet er iemand met plakkertjes de tent repareren (vermoed ik).
-Duo Sergio deed een strakke handvoltige. Helaas stond nu geen mast in de weg maar het publiek in de loge. Het vloerwerk ontging mij vanaf de tribune. Wellicht is het beter deze act voortaan op een verhoging te doen. En een sfeervollere belichting was ook beter geweest in plaats van het volle “witte†licht.
-De springplankgroep Troupe Nicolae deed een nummer zoals wij die kennen van zoveel dergelijke groepen. De bekende muziek, kreten (Hoi!), sprongen en salto’s. Prima uitgevoerd maar weinig verrassend.
-Na het Roemeens gespring een rustgevend, sfeervol en muzikaal intermezzo van Didi.
Tot aan de finale had ik de hoop dat Los Ginos met vader en zoon Teuteberg nog in de piste zouden komen zoals beloofd in het programmablaadje. Joop is net uit het ziekenhuis en zal nog niet in staat zijn. In de finale met behoorlijk volle piste gaven zij nog wel even Acte de Presence. Zij bleven er zo te zien niet koud onder.
Zoals de kop van dit artikel aangeeft mis ik de schaterlach in het programma. Los Ginos kunnen die schaterlach met gemak teweegbrengen. Er zijn mensen die speciaal voor Los Ginos naar Royal gaan, en daar ben ik er één van, en die zijn na afloop toch wel enigszins teleurgesteld. Clown Didi deed zijn best maar kwam bij mij niet verder dan een glimlach.
Hopelijk komen Los Ginos in deze versie van Royal nog opdraven. Als ik dat van te voren weet, ga ik weer kijken.
_________________
Gelukkig zijn niet alle circussen hetzelfde....
|
Registreer
Aanmelden
V&A
Zoek
Proficiat Job met je nieuwe baan 
