Circus
dinsdag 2 maart 2010 08:50 door Piet Hein Grootegoed
Zondag is voor het circus. Terwijl een storm door Parijs raast ga ik naar het circus in een niet weg te waaien tent. Het is een ovaal gebouw met de vorm van een tent en staat hier al heel wat jaren. Sinds 1852 om precies te zijn. De Bouglione broers en hun erfgenamen houden hier hun wintercircus en dat doen ze al vanaf 1934. In de omgeving van het gebouw ruikt het naar de paarden. Zo’n uur voor de tweede voorstelling van die middag, vormt zich buiten al een lange rij van ouders en grootouders met kinderen. Een opgewonden rij perst zich door de te nauwe entree het gebouw in. Daarbinnen waaiert het al snel uit naar de verschillende rangen. Binnen in de tent, erg steil oplopende rijen zitplaatsen. Het plubliek wordt op volgorde naar de zitplaatsen gebracht door aardige meisjes in uniform. Langzaam sluiten de rijen zich en dan is passeren welhaast onmogelijk. Mijn knieën zitten zo beetje naast de oren van mijn voorbuurvrouw. Je moet er niet aan denken wanneer hier brand uitbreekt.
Binnen in de piste ligt tapijt en geen zaagsel, zoals ik dat van vroeger nog kende in Carré. Misschien zijn het wel de brandweervoorschriften die het brandbare zaagsel hebben doen verdwijnen.
Stipt op tijd wordt met het publiek de tijd afgeteld voor het begin van de voorstelling. In het donker overal zwaaiende schitterlichtjes, toverstafjes met batterij, die nog snel voor de voorstelling verkocht werden en in begerige kinderknuistjes gedrukt werden.
Een echt circusorkest van twaalf man zit boven de toegang tot de piste. Ze spelen hard en schel, eigenlijk zoals dat een beetje hoort in het circus. Dan waan ik me plotseling in de Moulin Rouge, want terwijl het orkest speelt, komt in het midden van de piste een plateau omhoog met een ballet van aardige dames. Ze doen een dansje en herhalen dat nog een paar maal tijdens de voorstelling.
Voor het overige is het een circus met internationale artiesten, dat niet afwijkt van wat we in Nederland zien. Wel is de Franse spreekstalmeester in zijn mooie rode jacquet meer breedsprakerig dan wat we in Holland gewend zijn.
De Spaanse clowns zijn ook hier erg grappig. Een lid van de Bouglione familie heeft een prachtig paardennummer. Vier schimmels in een kunstmatige mist. Betoverend mooi en het evenaart de dressuur van Freddy Knie, een inmiddels overleden telg van een andere circusfamilie.
Het Amerikaanse kwartet trapezeartiesten maakt een mooie show na de pauze. Het doet herinneren aan de film Trapeze uit 1956, met Burt Lancaster, Tony Curtis en niet te vergeten Gina Lollobrigida. De opnames hiervoor werden voor een gedeelte in dit circusgebouw gefilmd. De film deed mij voor jaren, tot zorg van mijn ouders, bij het circus willen gaan. Het is allemaal goed gekomen.
http://www.vkblog.nl/bericht/303487/Circus
Registreer
Aanmelden
V&A
Zoek
