Circuswereld Forum

Gisteren naar Circus Mirage geweest in het Oostfriese Leer, één van mijn favoriete steden.
Zoals aangekondigd stonden ze niet op het circusterrein midden in het oude stadsdeel (de Grosse Bleiche) maar op de àndere speelplaats achter de Ostfireslandhalle.
En dat is op een beetje sfeerloos industrieterrein, maar wel met veel ruimte. Ook Krone en Charles Knie stonden hier, het laatste circus koos later toch weer voor de binnenstad, ook al kon men daar het materiaal niet allemaal en dan nog met veel moeite kwijt. Maar ja, de sfeer wil ook wat....
De prijs, speelt ongetwijfeld ook een rol. Kleinere circussen zag ik de laatste jaren steeds buiten het centrum staan.
Met Mirage heb ik als het ware weer een circus 'veroverd', of aan mijn lijstje toegevoegd, ik had het nog nooit gezien.
Het idee dat de bij de speelplaatsen regelmatig geplaatste foto's (in Circussen dicht over de grens) geeft klopt exact. Het ziet er fris en vrolijk uit met aardig mooi verzorgd materiaal.
Een jonge familie die er goed uit ziet. Slank lijkt haast wel het motto, en dat is bij sommige familiebedrijven wel eens anders!
Zag nog niet eens zo lang geleden een meisje hoela hoepen die nog maar amper in de hoep paste en het ook nog eigenlijk niet (meer) kon. Tenzij je niets anders kunt bedenken moet je het dan gewoon niet meer doen! Stuitend, is het juiste woord.
Dat was hier wel anders. Hier hoepte een jongeman in de kracht van zijn leven, en dat zie je ook niet iedere week, mannelijke hoepers.
Jong, jonger, jongst, ook dat was hier het credo.
De topartiest -voor de pauze dan, ik bezocht weer eens om moverende redenen maar een halve wedstrijd, dit keer niet eens omdat er een leeuw los in de tent liep- was de clown die het programma opende door zich in de piste (bij) te schminken.
De toon gezet, het baasje was ....... 10 jaar oud en zeer geroutineerd!
Hetzelfde manneke bleek later -na een snelle quick-change achter de coulissen- eveneens de 'sterke man' van het circus! Serieus: 10 jaar oud! Of jong, beter gezegd!
Sterke man met heel wat voorwerpen op zijn kin, van een stoel tot een tafel en van een kruiwagen tot een (zware) moker!
Maar de kroon spande hij met een dubbel-uitgeschoven ladder die bijna tot de nok van de tent reikte!
Zijn zus, ook al vaker op de foto's te zien, is ècht een slangenmeisje dat nu al in ieder circus terecht zou kunnen.
Ze draaide met lichaamsdelen en hoofd op een manier die bij rillingen opriep: alsof het menselijk niet mogelijk zou zijn. Brrrr....

Dieren, een aardige veestapel. Waarvan ik dus niet weet wat er na de pauze nog van optrad, dat ga ik een andere keer alsnog bekijken.
Wel een dressuur met Shetlanders en kamelen. Een grote donkerbruine hengst Aladin en een 'geholpen' witte collega.
Voor nageslacht hoeft dus niet te worden gevreesd.
Wel leuk hoor, zo'n jong kameeltje voor het publiek, maar tevens weer een mond erbij die gevuld moet worden. Ja, men denkt wel realistisch over bepaalde zaken.
Verder geiten, erg mooie lama's en twee scheten van jonge ezels. Die laatste twee nog in de beleerfase, aldus de ook al jonge directeur.
Alle dieren in een keurige staltent, de kamelen buiten in een ruime wei.
O, aardige mensen, dat schreef ik nog niet. Maar ik had niet anders verwacht, dit geldt volgens mij voor alle circussen!
Uit Aurich komen ze, dat lijkt haast wel een circusbroeinest. In ieder geval het derde uit die plaats dat ik de laatste jaren bezocht.

Niet teveel reclame zag ik en dat meldde ik ook. Toch moesten er ruim 200 posters hangen. Niet in het centrum in ieder geval, ik zag er maar één. En een half afscheurde aan een ronde aanplakzuil.
Wel grote posters aan een bouwhek, maar die waren overgeplakt door milieuactivisten die binnenkort een demonstratie tegen (de overname van) Monsanto organiseerden.
Voor hen twee vliegen in één klap: reclame voor eigen zaak en afplakken van een circus! Bah!

Beschaafde prijzen en aardige muziek en al wel digitaal licht. Maar helaas geen volgspot, dat was wel eens jammer.

Een aardig geslaagde reis dus.
Nog twee nachtjes slapen en alweer naar Duitsland, nu naar Probst in Oldenburg.
Het voordeel van een zondag, twee voorstellingen overdags, één voor en één achter de schermen.
Vergezeld van mijn bodyguards, dat mag duidelijk zijn!


Aladin, de donkerbruine hengst


Celina, het slangenmeisje

Dat bezoek aan die tweede helft kwam al eerder dan gedacht: afgelopen weekend!
Tenslotte vind ik naar Leer gaan nooit een straf en reist dit circus hierna steeds een beetje verder weg.
De naam van het circus, daar had ik het nog niet over. Een mooie naam, vind ik althans, CIRCUS MIRAGE.
Doe mij maar een geslaagde fantasienaam, dat zie ik liever dan de zoveelste Renz, Busch of Knie.
De goede niet te na gesproken zit daar heel wat kaf onder het koren.
Allemaal met als doel het (grote) publiek in verwarring te brengen en in de hoop dat uitsluitend op die naam al gereageerd gaat worden.
In feite is dat een slechte zaak: een circus dat zich van een dergelijke naam bedient en minder goed presteert bezorgt wel de grotere van hoger niveau een minder goede naam.
Deze week is al weer de zoveelste Busch-variant gepresenteerd. Wat soms zelfs gebeurt zonder dat er ook maar iemand (nog) zo heet!
Mirage dus. Dat heeft meerdere betekenissen en er zijn diverse zaken (zoals bijvoorbeeld straaljagers) die zo heten.
De mooiste en meest toepasselijke betekenis is wel WONDER. Maar het verwijst ook in de richting van de illusie.
Leuk en goed bedacht dus. Want de directrice heet Angela Lauenburger en om die (achter)naam in een circusnaam te verwerken levert gebroken tongen op.....
Toch stamt ze uit een al vele generaties bestaand en gedegen circusgeslacht.

Nooit, nou ja, bijna nooit dan, is een programma precies hetzelfde. Want ik had de vorige keer het geluk een jongleur aan het werk te zien, de tweede keer weerhield een handblessure hem daarvan.
De stoelenbalanceeract in deel 2 deed hij gelukkig wel. Zijn naam? Jeffrey Renz. Goh, bekende achternaam.....
Meer clownerie na de pauze en meer dieren, waaronder de kamelen in dressuur.
Buiten werd ik in het begin diverse keren gewaarschuwd voor die grote bruine hengst Aladin (zie foto boven) want die zou erg bijterig zijn.
Vreemd, maar in de zeker zeven keer dat ik bij hem was had ik nergens last van.
Maar dan dezelfde meneer kameel tijdens zijn dressuur: het leek haast wel een roofdier zoals hij naar zijn 'meester' hapte!
Vandaar dus die waarschuwing, denk ik.
Dat valt vast wel op te lossen door a. toch maar een vrouwtje langs te laten komen of b. bij hem ook de ballen te verwijderen.
Het is bekend uit de paardenwereld (o.a.): geruind worden ze zo goed als altijd tien slagen braver!
Wat zagen we nog meer. Ringtrapeze door het eerder genoemde slangenmeisje.
Wanneer ze zich op een tafel al in alle mogelijke bochten kan wringen lukt dat hoog boven de grond in een hoepel ook wel!
Veel vuur tegen het eind, het is haast een vast gegeven bij de minder grote familiebedrijven.
Het publiek, een man-vrouw-kind of 50, genoot in volle teugen en was opvallend enthousiast.
Zo zie je dat alles niet groots en meeslepend hoeft te zijn om ervan te kunnen genieten!

En na afloop afbouwen in de regen. Geen stortbui, maar lekker fris.
Nog even de oudste zoon (van onder meer de hoela hoep) naar het station brengen, die moet morgen gewoon weer naar school.
En een afgesproken boer laten komen die met de trekker moet helpen bij het laten zakken van de masten.
Daarna op reis naar de volgende plaats, nooit zo heel ver weg......

O, en als het even kan eind van de week met de hele familie naar Circus Probst in Oldenburg, want daar staan ze dan wel heel dichtbij......!


De directrice en spreekstalmeesteres Angela Lauenburger


Een ritje op een kameel door twee opeenvolgende jonge bezoekertjes is zelfs geïntegreerd als circusact en levert hen een gul applaus op!


In de pauze mogen de ouders zelf onbeperkt foto's maken van hun kroost op de kameel, in mijn aanwezigheid steeds liggend.
Niet de ouders, maar de kameel!


Waarom die trekker van een boer? Terwijl ze er toch zelf één hebben -zie foto!-? Een kwestie van vermogen, denk ik. In kracht en/of in geld uit te drukken.....


En zo gaat het dan: op- en afbouw. Als het even kan betaald in vrijkaarten....

Een kleine opmerking bij je mooie verslag. Je praat over de zoveelste Busch, Renz of Knie. Wat de laatste betreft ken ik drie circussen Knie die alle drie van grote kwaliteit zijn. De Gebroeders Knie in Zwitserland, Louis jr in Oostenrijk en straks op tournee bij ons en Charles Knie. Alleen de laatste wordt geleid door een Niet-Knie omdst de oprichtereen neef van Fredy, Rolf, Louis sr en Franco, namelijk zoon van de zus van Rolf sr. en Fredy sr. de zaak een aantal jaren geleden verkocht heeft.

Bedankt voor je aanvulling!
Maar ik schreef het toch heel bewust. Niet om de bekende circussen met die naam te bekritiseren overigens. Al zie ik toch wel een heel verschil tussen de Knie's onderling op dit moment.
Zeker voor een echte circusliefhebber!
Goed dat je niet verder op Renzen of Busches inging, in dat verband begreep je mijn opmerking duidelijk wel.
Maar ook op het gebied van de naam Knie deed ik dat bewust en naar mijn gevoel terecht.
Het in Beieren reizende circus van de Familie Frank waar nogal wat trammelant was over de inbeslaggenomen beer bedient zich al enige tijd van de naam Louis Knie, en zelfs de aanduiding van Oostenrijks Nationaal Circus. Alleen de aanduiding 'Jr.' kwam ik nog niet tegen. Maar verder: je reinste plagiaat!
Dit circus reisde eerder onder de naam Alberti, net als dat leuke circus dat momenteel in ons land te zien is en dat het eigendom is van zijn broer.
Ooit was het één bedrijf, waarna ze zich opsplitsten in twee, allebei met dezelfde naam. Dat was geen probleem, want ze reisden niet in elkaars gebied.
Kennelijk was men in Zuid-Duitsland toe aan een nieuwe naam, al was het maar om de dierenactivisten te misleiden.
En kon men niets beters bedenken dan het pikken van een bestaande redelijk ongeschonden naam!
Daar mocht gerust straf op staan!

De familie Knie kennende zal dit aangevochten worden als er geen sprake is van een samenwerking met Louis Knie. Bescherming van haar naam is voor Knie erg belangrijk. De naam wereldkerstcircus is in 1985 omtstaan nadst de familie Knie geen toestemming gaf om als Circus Knie of Kerstcircus Knie in Carré op te treden.
Ben benieuwd.

Zover ik weet heeft Louis Knie Sr. de naam nooit vastgelegd of verloren bij een of ander faillissement.
Het is natuurlijk verre van origineel te noemen.

Maar zo zijn er meer misleidende zaken in Duitsland , neem bijvoorbeeld het Moskauer Circus van de familie Frank. de ene week een prachtzaak met grote tenten , de andere week spelen ze in een voortent.

der Name "Österreichischer National Circus Louis Knie" wurde nachdem Louis Knie mit seinem Unternehmen nach mehreren unglücklich verlaufenden Tournee-und Weihnachtscircus versuchen, ua. in Deutschland, Frankreich,Schweiz und Österreich mehrmals Konkurs gegangen war, von den Gläubiger Banken verkauft. zb. an den deutschen Geschäftsmann Rolf Krames. die Unternehmen die heute diesen Namen führen, zahlen für die Nutzung. Dasselbe gilt für "Busch", "Althoff". Charles Knie, Sohn von Eliane Knie und dem rumänischen Jongleur Jacky Lupescu, lebt mit seiner Frau Doriana geb.Christiani in Australien und betreibt dort den "Parrot Garden Café and Animal Park"

Louis Knie hat den "Titel "Österreichischer National Circus" 1994 durch den kauf des Circus Elfie Althoff Jacobi mit erworben

Nou, en zo zit het dus precies.......
Maar of het daardoor (voor ons, hele en halve leken) duidelijker wordt is maar zeer de vraag......
Namen zijn, zeker in de circuswereld, maar al te vaak (veel) minder beschermd dan je zou denken.
Jammer maar waar!