Na afloop is het uiteraard makkelijk praten! Heeft iemand Breu ook gewaarschuwd hier niet aan te gaan beginnen? Natuurlijk niet, want je hoopt dat het goed komt met dat nieuwe circus! Dat Breu vooral in eigen land bekend staat als een levende wielerlegende doet geheel niet ter zake. Hij is tenslotte niet over één nacht ijs gegaan en heeft zich jarenlang verdiept in de circuswereld. Onder meer door er te gaan werken, en zo de kunst af te kijken. Dat gaf de doorslag om eindelijk zijn langgekoesterde droom te gaan vervullen! Daarbij nam hij zelf ook het nodige risico en investeerde persoonlijk 50.000 frank, zo'n 46.000 Euro. Er bestaan goedkopere loterijen......
Dat een oud-wielrenner geen circus zou kunnen beginnen is al evenmin waar. Wanneer Joop Zoetemelk alsnog zijn jeugddroom zou willen realiseren dan zou ik niet weten waarom het Circus Joop Zoetemelk geen succes zou kunnen worden! Al helemaal niet wanneer hij een zakje met geld meebrengt, iemand als bijvoorbeeld Kevin van Geet in de arm neemt, en die de circustechnische kant van het geheel laat regelen. O, het was de fout van Breu dat hij niet bij Kevin terecht is gekomen? Flauwekul, want de Familie Lauenburger is in de loop der jaren ook aardig door de wol geverfd en zou normaal gesproken dit kunstje best kunnen klaren. De vergoeding van ruim € 9.000,- per week was behoorlijk aan de hoge kant. Niet bij volle tenten, maar die bleven uit. En dat lag bepaald niet aan de publiciteit. Zoals al geschreven, Blick kon (en kan!) er geen genoeg van krijgen!
Goed, ik las zoiets als de artiesten waren niet van voldoende naam om volle tenten te trekken. Ook al een drogreden, het doorsnee-publiek kent in feite helemaal geen namen van artiesten. Wij kunnen ons dat niet voorstellen, wij kijken alleen maar naar namen. Doe maar eens een proefje: het grote publiek weet echt niet wie Martin Lacey is! Het blijft en blijkt erg moeilijk om je als circusliefhebber in de denkwereld van een gewone burger te verplaatsen.
Datzelfde geldt (opnieuw) voor het onderwerp negatieve beeldvorming. Zoals ik al eens eerder opmerkte: volkomen niet ter zake! Ik denk zelfs dat de andere Zwitserse circusbedrijven -met Knie voorop- er garen bij spinnen. Want de mensen zijn meer dan ooit door de publiciteit rond Breu ervan doordrongen dat ER NOG CIRCUSSEN BESTAAN, en laten we daar NOG MAAR EENS HEEN GAAN! Zo werkt publiciteit of reclame -wat hetzelfde is- echt!
Verdiep je nog maar eens uitvoeriger in deze materie, tenzij je er vanuit gaat dat de mens niet over een onderbewustzijn beschikt, en daar leek het laatst op. In dat geval heeft een verdere redenatie totaal geen zin.
Een voorbeeldje dicht bij huis. Er komt een circus in de stad (plaatsnaam zelf in te vullen....) en een plaatselijke krant besteedt er gedrukt en op internet zeer ruime aandacht aan. Er wordt lovend geschreven over al die prachtige dieren, hoe goed ze verzorgd worden, en zo meer. Wij, als liefhebber, genieten volop van zoveel positieve publiciteit! Ondertussen gaat de fractievoorzitster van de Partij voor de Dieren (of een andere partij naar keuze, zelf in te vullen....) spontaan over haar nek bij het lezen van ditzelfde artikel. Zoveel negatieve publiciteit in haar woonplaats, een regelrechte schande!
Over het positieve effect van negatieve publiciteit zijn in de loop der jaren heel wat serieuze onderzoeken gedaan. Een bekend voorbeeld was het verongelukken van een opvarende tijdens de Volvo-Ocean-Race in 2006. ABN-AMRO had daar niet minder dan 40 miljoen in geïnvesteerd, die uitsluitend via publiciteit terug verdiend kon worden. Kwam dat nu in gevaar? Integendeel, kan ik u verzekeren! Het effect van het ongeval was een toename aan publiciteit.
Een ander en vaker gehanteerde 'truc' is die van terugroepacties van autofabrikanten. Een auto waar iets aan mankeert, dat kun je toch geen positieve reclame meer noemen? Nou dus echt wel! Uiteraard waren het nooit direct gevaar opleverende gebreken. Het gebeurde dan ook 'uit voorzorg'. Er is geen medium dat aan een dergelijke oproep geen aandacht schenkt, en die aandacht is nauwelijks in geld uit te drukken. Gratis merkreclame dus, en bovendien vinden de bezitters van een voertuig van het betreffende merk dat ´hun´ fabrikant de veiligheid van zijn klanten boven elke twijfel verheft! Heerlijk, zo´n veilig gevoel! Dat merk blijf ik trouw!
Dacht dat dit iets uit een langer verleden was -toen gebeurde het met enige regelmaat-, maar niks hoor, kortgeleden was het wederom raak! En geloof me of niet, het is gewoon het grote reclamebureau van de fabrikant waarmee deze strategie wordt besproken en uitgewerkt.
Breu, om op de kern van de zaak terug te komen, laat het er echter nog niet bij zitten. We gaan dus nog van hem horen! Ik blijf benieuwd.
|