Normaal gesproken heb ik niet zoveel op met de activiteiten van dierenopvangcentra, het moge bekend zijn.
Als Stichting AAP bijvoorbeeld, dat alles in het werk stelt om maar zoveel mogelijk dieren op te vangen.
Zoals Robby, de laatste Duitse circus-chimpansee waarover binnenkort 'het laatste oordeel' wordt geveld.
Ten stelligste ben ik ervan overtuigd (en velen met mij!) dat die beter af is in zijn vertrouwde omgeving van Circus Belly dan in dat naargeestige verblijf in Almere.
Waar ze hem, godbeterd, willen gaan resocialiseren, ondanks zijn 47-jarige leeftijd.
En waar hij vast zijn beste vriend, de directeur, en zijn allerliefste labradoedel niet mee mag brengen!
Dat het soms wel goed gaat laat onderstaande reportage uit Nieuw-Zeeland zien.
Daar werd vijf jaar geleden een aantal circusaapjes opgevangen, waaronder een kapucijneraapje.
Na verloop van tijd merkten ze dat die wel erg eenzaam was.
Een poes bracht vervolgens uitkomst! En vervolgens is het tweetal onafscheidelijk!
Laurie, want zo heet de aap, is totaal niet geïnteresseerd in soortgenoten. Niks hoor, ze heeft ruim voldoende aan haar poes!
Het hele verhaal met een fimpje: https://www.stuff.co.nz/dominion-post/1 ... th-pet-cat