In het circus gebeuren dingen die je thuis niet ziet. Je beleeft in de circustent een avontuur met vaak hele wonderlijke zaken. De sfeer van glitter en glamour, geheimzinnigheid, een belofte op zich. Want niets is er gewoon, het is allemaal bijzonder.
Afgelopen week bezocht ik het Magic Circus. Direct na afloop van de show verzamelde een gedeelte van het circuspersoneel zich voor repetities, want een voorstelling is nooit af. Bovendien, als je voor vast bij je eigen circus wilt blijven, moet je constant met nieuwe ideeën komen. Na de voorstelling gaan de aggregaten uit. De circustent wordt van binnen slechts verlicht door de tentzeilen omhoog te trekken, zodat het late zonlicht binnenkomt in het gedeelte van het circus waar gerepeteerd wordt. De aanwezige dames beginnen in het half donker met rekken en strekken, artiest of vrouw van artiest, iedereen doet gezellig mee en helpt elkaar met nieuwe manieren om verantwoord te oefenen. Ik verwonder me, want het is zo speciaal, de sfeer, de lichtinval, de artiesten die deels nog in hun kostuums aan het werk zijn, deels in een trainingspak rondlopen, het heeft iets circusposterachtigs. Ik hoor Spaans, Pools, Bulgaars, gebroken Nederlands, alle talen door elkaar, zie zelfs mime en gebarentaal, ik geniet van wat er allemaal speelt. Als circuspromotor maak je bijzondere dingen mee. De circusdirecteur, helemaal gewend aan deze voor hem normale gang van zaken valt het al allemaal niet meer op, zodra ik het beschrijf kijkt hij met mijn ogen naar zijn personeel en realiseert zich dat het eigenlijk inderdaad betoverend is wat er om ons heen gebeurt.
We filosoferen er even over door. Gewone dingen zijn bijzonder voor de bezoeker, en bijzondere dingen soms heel gewoon in de ogen van een circusdirecteur. Welke baas kan nu zeggen dat hij iemand in dienst heeft met 33 jaar circuservaring, die pas 35 jaar is? Clown Jofri is van zijn grote teen tot het bovenste gedeelte van zijn kruin circus. Hij weet niet beter, immers, op zijn tweede stond hij al met een rode neus op in de circuspiste van zijn pa. Met een gedrevenheid zoals je niet veel vindt onder clowns, zo presenteert hij ieder jaar zijn acts. Het lijkt allemaal zo makkelijk, echter, zijn vrouw laat me weten dat ze af en toe dol van hem wordt, altijd met zijn vak bezig, oefenen, oefenen, oefenen. Als vaste circusbezoeker ben ik niet zo snel onder de indruk, maar deze man is op zijn 35ste uitgegroeid tot een circusperformer van buitengewoon kaliber en ieder jaar heeft hij wel een act die heel bijzonder is. Noem nu een waterspuug-act van vorig jaar. Dagen, weken, maanden, zelfs jaren heeft hij geoefend om zoveel water mogelijk in zijn mond te kunnen nemen dat hij hierin wel heel ver komt. Mensen verdenken hem van een truc, maar het is echt. Hij heeft het verwerkt in een komische act met een kind uit het publiek. En razend knap wat het eindresultaat is. Hij zou makkelijk jaren kunnen specialiseren op die ene kunst die hij machtig is, wellicht zelfs iets kunnen bereiken in Monte Carlo, maar dat is niet zijn streven. Hij wil het publiek blijven imponeren en verbazen met nieuwe zaken. Dus komt hij ieder jaar met iets geheel anders. Naast enkele reprises die iedere clown met een beetje oefening kan doen ook dit jaar weer dat hele aparte. Het begint met een nummer met golfsticks en hondjes van de andere clown die dit jaar nieuw is in het circus. De hondjes schieten elke keer vanuit de artiestenruimte de circuspiste in en verdwijnen met de bal, tot grote hilariteit van vooral de jeugd in het publiek. En dan gebeurt het. Een radio werkt niet goed en Clown Jofri weet er wel wat op. Hij gaat een ouderwetse antenne bouwen met behulp van golfsticks. Op de tribune kijkt iedereen met belangstelling naar zijn verrichtingen, wetend dat zoiets niet kan. Maar dan komt dat verrassende. Golfstick 1 balanceert succesvol op golfstick 2, dan komt er nog een bij. Geluiden van ongeloof en verwondering waarneembaar in de circustent. Het lukt! Tijd voor golfstick 4. Je zou zeggen dat het niet kan, maar het kan echt. Ja hoor, hij heeft het voor elkaar. De verbazing, verwondering, bewondering, het applaus, van klein tot groot groeit het besef dat er hier iets vertoond wordt, dat je thuis echt niet ziet. En zelfs de allerkleinste kinderen begrijpen dat het weer iets bijzonders is. En de clown zelf? Die is al weer druk aan het suikerspinnen draaien, want the show must go on, ook in de pauze. Tja, daar kom je voor, voor iets wat je thuis niet ziet.
Amsterdams Stadscircus/Magic Circus. Ga kijken!
http://www.magic-circus.com
Registreer
Aanmelden
V&A
Zoek
