Circuswereld Forum

Zo, en dan eindelijk de hele poster, twee keer te vergroten door er op te klikken:



Het opbouwfilmpje nu ook op youtube: https://www.youtube.com/watch?v=PiTwiieVCpU

Filmpje van Carré van de première: https://www.youtube.com/watch?v=yitxqXsHHZ4

En een foto van die adembenemende Tai Chi:

Afgelopen dinsdag heb ik de voorstelling van 16.00 bezocht. Ik vind dat Jacques J. d´Ancona niks overdreven heeft. Het duurste programma, ik kan het niet weten maar waarschijnlijk wel één van de duurdere. En het beste, het zou zo maar heel dicht in de buurt kunnen komen. Ik heb 3 uur genoten van echt alleen het beste van het beste, en het is in ieder geval wel het beste wat ik heb gezien. Een prachtige show, een prachtige sfeer, ook Carré is en blijft (vind ik) echt een pareltje; het circuspaleis aan de Amstel!

Klassiek maar vernieuwend, bekend maar nieuw
Natuurlijk, veel acts zijn bekend, maar ze hebben wel allemaal een facelift gehad. De kostuums zijn prachtig en aan muziek en presentatie zijn duidelijk aandacht besteed. De show had dan ook geen mindere momenten/acts. Oké, de act van 'een prinses uit 1001 nacht' Yelena Larkina duurt te lang en ze danst te veel met één of twee hoepels zonder echt iets te laten zien, maar als ze tenslotte 30 hoepels rond haar heupen laat draaien zorgt ze toch nog voor verwondering. Ook de papagaaien act van de Italiaan Alessio Fochesato duurde iets te lang en had te weinig spektakel. Ik had gehoopt dat hij met zijn nieuwe grotere act naar Carré zou komen maar zijn act met 6 ara´s en een aantal parkieten was ook mooi, zeker als de papagaaien letterlijk rakelings langs en boven het publiek vlogen. Ze hebben waarschijnlijk wel gemerkt dat papagaaien behoorlijk zouden kúnnen uithalen.... Veel aandacht aan presentatie is er zeker geweest bij de ontroerende Strapaten act van Shirley Larible. Zij en haar vader hebben hun act vernieuwd met nieuwe trucs en muziek. Een prachtig, klassiek circusbeeld is het resultaat.

Oude bekende
Kris Kremo is een oude bekende van Carré, bij de eerste editie van het Wereldkerstcircus was hij al te zien. Dat hij niet in de top 40 staat vind ik dan ook volkomen onterecht. Behalve een geweldig jongleur is hij ook een echte showman. Zijn act is behalve knap ook humorvol. Hij laat het publiek lachen maar twee tellen later ook weer versteld staan door te jongleren met een hoed en een sigaar of drie balletjes, hoeden of sigarenkistjes. Hij is ondertussen 63 maar met zijn unieke act weet hij nog steeds en groot applaus te krijgen. Dat je deze act vaker ziet lijkt mij dan ook totaal niet erg. Een andere grote bekende in Carré is natuurlijk de clown David Larible die de afgelopen jaren al 6 keer in Carré stond. Ook nu zorgde hij weer voor lach orkanen met twee bekende en twee (ver)nieuw(d)e acts. Voor zijn laatste act (borden smijten) kreeg hij een ovationeel applaus. Hij is één van de enige nog écht klassieke clowns die het publiek niet alleen laat lachen maar ook ontroeren en vooral heel erg laat genieten.

IJzersterke fundamenten
Acts die bij veel (kerst)circussen als hét hoogtepunt van de show gezien zouden worden zijn hier samen ijzersterke fundamenten voor één top show. Bijvoorbeeld het trio Stoian, dat drie jaar geleden bij Martin Hanson de topper was straalt ook hier weer. Maar in een heel andere show. Bij Martin Hanson werd er niet gezegd dat alleen de allerbeste artiesten zouden komen, in Carré wel. Dan moeten ze dat wel waarmaken, gelukkig deden ze dat ook. Geweldige sprongen en zelfs een drievoudige salto zonder dat iemand klaar stond om op te vangen. Ook de Zhuk groep zorgde voor bewondering. Hun vluchten van rekstok naar rekstok, de afsprongen en het spectaculaire einde waarbij de artiesten rondvlogen waren bijzonder.

Top acts uit het Oosten
Ook uit China en Noord-Korea kwamen meer geweldige nummers. Een vernieuwende act was zeker het geweldige handstand nummer Tai Chi van het Flag Circus dat in Carré zijn wereldpremière beleefde. De act speelt zich af op een schuin omhooglopende ronde plaat met aan de zijkanten omhoog lopende postamenten en in het midden het Yinyangteken. De geografiën waren ook prachtig evenals de muziek en het licht. Ook op technisch gebied stegen ze boven veel andere acts uit. De drie acrobaten lieten zien individueel geweldige equilibristen te zijn en ook hun staaltjes partnere acrobatiek waren spectaculair. Toen twee acrobaten op één hand de postamenten afliepen terwijl de ander op een postament op één hand ronddraaide waren veel oh’s en ah’s te horen.
Nog een topper uit China: de Zhejiang groep. Dit nummer was vier jaar geleden ook al in Carré te zien maar is erg vooruit gegaan. De kostuums, muziek en geografiën zijn gebaseerd op rituelen van Boeddhistische monniken en de Shaolin Kungfu gevechtskunst. De tien artiesten vertonen geweldige staaltjes hoofd-balance. Zonder hoofdbescherming staan de artiesten (op hun hoofd) op elkaars hoofd. De slottruc bevat twee wereldrecords: de acrobaten houden een stellage op twee man hoog op hun hoofd en de acrobaat springt op zijn hoofd 14 postamenten op.
Ook de Noord-Koreanen zijn met hun act flink voor uit gegaan op het gebied van presentatie. De muziek is mooi en de belichting bijzonder. Het begin en einde van de act zijn ook leuk bedacht. Toch blijven prestaties het belangrijkste. De drievoudige salto en pirouette gaan foutloos. Sterker nog, alles gaat gelijk goed, iets dat ik nog nooit heb meegemaakt bij één van hun trapeze acts. Het publiek kijkt vol ongeloof naar de viervoudige salto maar bij de vijfvoudige gaat het helemaal uit z’n dak. Als de artiesten één voor één naar beneden zijn gedoken geeft het publiek een lang ovationeel applaus. En terecht! Ook leuk dat de artiesten nu wel eens lachten, volgens mij ook uniek…..

Klassiek circus blijft verwonderen
Voor het echte klassieke circusbeeld zorgden de twee paardenacts van de familie Richter. Zij opende de show met de beste hogeschool act die ik ooit heb gezien. Florian, Edith en hun zoon Kevin Richter openden de act met een klassieke hogeschool gevolgd door een hogeschool met paard aan de lange teugel door Florian en Kevin. De paarden liepen in mooie pas en steigerden. De 9-jarige Angelina toonde haar pony en Edith reed op een gevleugeld paard. Florian reed ook hogeschool op een ongezadeld paard zonder halster of tuig en reed tenslotte staand op twee ongezadelde paarden door de piste. Een prachtige, klassieke act net als Florian’s vrijheidsdressuur met 7 witte Arabieren en later ook 4 Friezen. Als hoogtepunt dirigeerde hij een spectaculaire paarden carrousel van 4 ringen met 15 paarden dat er prachtig uitzag van boven. De act eindigde met een paar klassieke steigers.

Geweldige acrobatiek
Eén van de beste acrobatische acts ter wereld is (vind ik) het springplanknummer van de Amadeus (Sokolov) groep. Alles aan deze act klopt, de kostuums, muziek, timing en geografiën zijn perfect. Op de wip en mat staan zelfs muzieknoten en bij de artiesteningang staan kandelaars. Met het aankondigen van het beste springplanknummer ter wereld hebben de producenten dan ook niet overdreven. Tijdens de huizenhoge sprongen (op stelten) draaien de acrobaten veel salto´s en pirouettes. Ze maken piramides tot vierman hoog zonder stang en een acrobaat draait de viervoudige salto voor hij op een vangstoel belandt. Ongelofelijk blijft de drievoudige salto naar een stoel die wordt vastgehouden door een perche acrobaat die op stelten op een Russische Bar staat. De hand op hand act van het duo Shcherbak en Popov is onovertroffen. Een komische act met trucs die schijnbaar moeiteloos werden uitgevoerd. Het publiek gaat bij beide acts uit z´n dak. Tijdens de finale kan spreekstalmeester Tony Wilson met moeite een eind maken aan de lange staande ovatie. De show van dit jaar overtrof die van de afgelopen jaren, een echt jubileum feestje. Het orkest o.l.v. Ruslan Fil (van Circus Knie) speelde weer geweldig en het licht was prachtig. Tony Wilson is een echte klassieke spreekstalmeester. Na de toegift van David Larible verliet het publiek opgetogen weer de zaal en liep door het ´circuspaleis´ naar buiten.

Ja, dat was wat tekst. Maar ga er nog snel heen om het echt te beleven. Er komen nog een paar voorstellingen

30 jaar Wereldkerstcircus, een top show zonder weerga!

Oeps, bijna vergeten: allemaal nog de beste wensen! Dat het jaar dat voor ons ligt voor iedereen maar een heel circusrijk jaar mag worden!

Nou, en waar kun je het nieuwe jaar dan beter beginnen als in Carré?! Dus daar maar geweest op nieuwjaarsdag.
De eerste voorstelling, wel een beetje eng..... Ze zullen het toch niet te laat hebben gemaakt of teveel hebben gedronken?
Maar dat viel mee.
Veel kandidaat-bezoekers kennelijk wel, want het was aardig druk, maar niet overvol. Nog plaats genoeg dus.
Dat is altijd prettig als je van een beetje ruim zitten of opwaarderen van je kaartje houdt!
En ook voor de komende dagen zijn er nog plenty kaarten te koop, heb ik begrepen.
Volgens de spreekstalmeester zelfs voor zondag, hij noemde de aanvangstijden, terwijl er dan besloten voorstellingen zijn. Kennelijk is iemand vergeten hem dat et vertellen....

Ja, hier was eerder al een discussie over de bezettingsgraad. Iemand wist zelfs een percentage van 92 te noemen, nou daar geloof ik niks van. Want dan moet het wel een godswonder zijn dat ik steeds uitgerekend de voorstellingen tref waar nog heel wat mensen bij hadden gekund! Dat dat echt niet alleen gisteren was bewijzen de foto's die we hier eerder zagen, en dan met name die van het genietende of verwonderde publiek. Op die foto's waren zo ongeveer net zoveel stoelen bezet als er nog vrij waren!

Was het de moeite waard? Een overbodige vraag, Carré is altijd de moeite waard! En dan bedoel ik dus met name het theater op zich. Ook dat schreef ik al eens eerder.
Was het programma de moeite waard? Zo, nu wordt het al een beetje moeilijker.... Goed, ik heb mijn eigen mening, dat wisten jullie al. Wat de twee eerder hier aangehaalde recensenten betreft: met beide ben ik het op punten wel eens maar soms ook behoorlijk oneens. Want zie je hier het beste programma ter wereld, zoals d'Ancona zo absoluut beweerde? Nee, dat vond ik bepaald niet. Je ziet een klasse programma, met (bijna) louter top-acts. Maar van een evenwichtige samenstelling is dan weer geen sprake. Zo krijg je wel erg veel sterke mannen (en vrouwen) voor je geld, soms nummers achter elkaar. Als er echt goed was nagedacht over een ijzersterk jubileumprogramma had het er anders uit moeten zien.
Zoals gezegd: nu heel veel sterke mensen, maar bijvoorbeeld geen enkel draadnummer, toch een essentieel onderdeel van het circus. Geen crossers in een kooi, op dit moment erg in de mode, in Utrecht waren er zelfs twee te zien in verschillende circussen. Niet dat ik daar speciaal op zit te wachten hoor. Geen Rad des Doods (elders in het land meer dan een handvol), geen Wheel of Cyr of een afgeleide daarvan. En bovenal: heel weinig dieren. Met de paarden van de Richters en de vogels van Alessio moesten we het doen. Ter voorbereiding op de toekomst? Want wat een geweldig statement zou meneer Van der Meijden c.s. hebben gemaakt door als absoluut hoogtepunt van dit jubileumfestijn ongeacht welke Lacey en zijn dieren te hebben laten komen! Maar niks hoor, hij is voortijdig overgelopen naar het andere kamp! Naar mijn mening hoor, maar dat dachten jullie al.

Carré betekent een garantie op circusgebied, vonden anderen hier eerder.
Daarvan uitgaande hoef ik dus niet alle hoogtepunten te beschrijven -die waren er echt wel hoor-, maar beperk me tot de tegenvallers.
De paarden van de familie Richter, de kids doen mee, net als 's zomers in hun eigen paardencircus in thuisland Hongarije.
Twee uitgebreide paardennummers, het zal wel een reden hebben, maar allebei in de eerste helft van het programma.
Zoals gezegd, de eerste voorstelling na de jaarwisseling en misschien was dat de reden dat diverse paarden behoorlijk van slag waren. Want ze stonden tenslotte wel gewoon ergens midden in de hoofdstad en geen idee of ze allemaal watten in de oren hebben gekregen (dat kan bij paarden hoor) maar aan dat helse lawaai ontkom je daar nergens.
Eén van de witte paarden liep tijdens de vrijheidsdressuur bij herhaling op de verkeerde plaats, het (enige) bonte paard had het voorzien op een Fries (maar dat kan verliefdheid zijn geweest, ook op dat gebied is immers in Amsterdam alles mogelijk....) en een andere Fries ging zelfs volledig onderuit toen hij door Richter jr. vanaf de kant met een lange zweep gecorrigeerd werd. Op zijn plaat, en goed ook, dat zie je niet dagelijks in een circus! Twee andere paarden moesten gewisseld worden voordat het in vier lijnen tegen elkaar inlopen kon worden voltooid.
Ik zag de familie beter, en ook jammer dat het mennen van zes of meer paarden vanuit de Hongaarse post dit keer niet op het programma stond.
Bijna een vervangend hoogtepunt vergeten: vader en zoon al la fleche -waarbij je een paard rijdt en tegelijk een voorlopend paard ment-. Dat is normaal al niet eenvoudig, maar om dan beide paarden in de Spaanse pas te laten lopen en de voorste twee zelfs te laten steigeren is bijzonder knap!
Dat deden ze voortreffelijk, en deze uitvoering lijkt me uniek in de wereld!

Dan Alessio, die nog eens fijntjes liet zien dat je maar niet 'even' een paar papegaaien huurt of least om dan bijvoorbeeld bij Circus Herman Renz je kunstjes te gaan vertonen. Om na de zomerstop gewisseld te worden voor iemand met dezelfde dieren die heel andere kunstjes vertonen. Aardig allemaal, maar ik denk niet dat iemand ter wereld op dit gebeid met Alessio te vergelijken is. Wat dat betreft had hij zijn nummer gerust twee keer zo lang mogen laten duren!
Zagen jullie -voor zover je er geweest bent- het verschil in karakters van de vogels? Dat zie je terug in de manier waarop ze door de zaal vliegen. Wat, met al die gespannen draden van onder meer luchtnummers nog niet eens zo eenvoudig was!
Eén koos de allerhoogst mogelijke lijn, en had het liefst nog een uurtje door willen vliegen. Een signaaltje van zijn meester en ook hij kwam keurig terug op diens arm. Prachtig!

In de Volkskrant noemde Van den Hanenberg de springplankact van Sokolov doorschieten in vorm, met malle kostuums, maffe pruikjes en malle dansjes. Nou, ik heb ervan genoten. Inderdaad zou deze act zo uitgevoerd bij Cirque du Soleil niet misstaan, maar wat is daar mis aan? De prestaties waren uitstekend, de timing klopte perfect en .... de muziek (populair klassiek, van Mozart uiteraard) een verademing.

Komen we haast automatisch bij een ander punt van kritiek: het orkest. En dan bedoel ik niet de manier van musiceren. Want dat deden ze bij heel veel acts niet eens. Er liepen eigen muziekbanden mee waar een soort sausje overheen was gegoten, zodat het léék alsof er gemusiceerd werd. Ik zat erbij en ik keek er naar: dat was niet het geval.
Maar dat mag gerust hoor, ik roep immers al jaren: beter goede muziek op een band dan minder goede door een orkest.
Nee, waar het om ging was het geluidsniveau, dat veel te hoog stond.
Ik ben op dit gebied best wel wat gewend, maar ik kreeg er zelfs lichte hoofdpijn van. En nee, ik heb op oudejaarsavond geen druppel gedronken en ja, ik ben op tijd naar bed gegaan. Voor twaalven zelfs!
En ik was niet de enige die het stoorde, er was een klein kind dat, afgezien als er dieren te zien waren, het grootste deel, van de voorstelling heeft zitten krijsen van de pijn! Dat was erg vervelend, uiteraard voor de rest van de familie (en weggaan doe je voor die prijs ook maar niet zo), maar nog meer voor alle mensen in dat vak! Te horen was het in de hele zaal.
Niet alleen erg hard, dat geluid, maar met name de basdreunen waren veel teveel van het goede.

Nog meer negatiefs? Ik weet nog wel een stuk of drie dingen.
Zo ben ik op meneer Larible, hoe goed die ook kan acteren, wel uitgekeken zo lang hij geen nieuwe acts meer weet te bedenken. Hij leunde volledig op routine, zelfs de popcorn-gooi-truc ontbrak niet! Waar zat ik ook weer, in Carré?
En dat wordt dan door de spreekstalmeester 'de absoluut beste levende clown ter wereld' genoemd....
Nu we daar toch zijn beland, Tony Wilson, opperspreekstalmeester. Schiet al mooi op in leeftijd, dus mogen ze wel eens over opvolging gaan nadenken. Want dat zalvende de hemel-in-prijzen van zo goed als alle artiesten kennen we inmiddels wel. Brrrr...
Het wordt tijd om over een opvolger na te gaan denken, mogelijk iemand van de jongere garde eerst samen met hem in een duo-presentatie. Ze zijn er wel hoor, jonge aanstormende roeptoeters met lef!
Ha, meneer en mevrouw Kremo hadden we ook nog, tussen alle krachtpatsers en de (paar) dieren.
We discussieerden hier onlangs al over de jongleur, Van den Hanenberg zag ze allebei niet (meer) zitten. Met name wat meneer betreft ben ik het met hem eens.
Sander & Friends, om maar eens een dwarsstraatje te noemen, had vorig jaar een vergelijkbare maar aanzienlijk betere. Het aantal vergeten, maar ik denk wel 15 sigarenkistjes!

(Ha, ondertussen heeft Nik zich helemaal uitgeleefd en zo ongeveer het tegenovergestelde geschreven van wat ik deed.
Kijk, en dat is nou net het leuke van een forum: dat dat allemaal maar kan en bovendien nog mag ook!!!)

Tja, ieder zijn eigen mening. Maar bij de vrijheidsdressuur ging het bij jouw misschien mis, bij mij ging alles goed, ook dat is circus hé?
Ik zat in een uitverkocht Carré, gebeurt niet altijd!(helaas)
En al die acts die jij zat bent, ik leef minder lang en ken ze minder lang. Maar voor al de één houd van het één, de ander van het ander. Misschien zijn andere circussen meer geschikt voor jouw. En van de muziek had ik (en andere kinderen ook niet voor zover ik weet) geen last

Zo is dat. Circus is al net de echte wereld: je kunt pech of geluk hebben!
Bij de paarden schreef ik de waarschijnlijke oorzaak. Laat mevrouw Dijksma daar haar pijlen maar eens wat meer op richten, want knalvuurwerk is regelrechte dierenmishandeling! Een erger etmaal als dat van oud en nieuw bestaat voor heel veel dieren (ook en voornamelijk huisdieren) niet! Maar nee, zoiets echt aanpakken, daar is DURF voor nodig, want dan kom je aan het lolletje van (te)veel mensen! En dan kon het wel eens stemmen gaan kosten. Makkelijker scoren dus door een handjevol circusdieren aan te pakken!
Wat de acts die ik zat ben betreft: dat heb je wellicht verkeerd begrepen. Afgezien van Kremo -die dit dus al ontstellend lang doet zonder enige vernieuwing- was dat met geen enkele andere act het geval. Op zich waren het louter top-acts. Alleen maakte ik bezwaar tegen de samenstelling van het programma, dat zou zelfs jij evenwichtiger kunnen waarbij veel meer circusdisciplines aan bod zouden zijn gekomen. Met name voor een organisatie met zo'n naam en een aanzienlijk budget moet dat echt wel mogelijk zijn!

Het is interessant om te lezen hoe jullie de voorstelling beleefd hebben. In een volgens mij uitverkocht Carré (vermoedelijk als gevolg van de winterse ongemakken ten zuiden van de hoofdstad was pakweg 5 procent van de stoelen desonanks leeg) was ik op de zaterdagnamiddag na kerst er zelf getuige van. Hoewel ik inmiddels een redelijk verwende circusbezoeker begin te worden, overtrof deze jubileum editie mijn verwachtingen. Acts die er voor mij uit sprongen waren de stapraten act van Shirley Larible onder muzikale begeleiding van haar vader en Corina Stoian (knappe toeren van een frisse verschijning) op de Russische Bar. De nummers gingen vloeiend in elkaar over, waarvoor de spreekstalmeester (prettige stem en uitstraling) mijn credits krijgt. Hoewel ik ook vaststelde dat Kris Kremo vaktechnisch gezien niet de beste jongleur aller tijden is, heb ik desondanks van hem genoten vanwege zijn smaakvolle presentatie. Zijn leeftijd (63!) in acht nemende, vind ik het extra knap wat hij neerzet. Alessio Fochesato met zijn papegaaien en de springplankgroep Amadeus zag ik een maand ervoor ook tijdens La fete Lilloise du Cirque. Ging laatstgenoemde act in Lille nog helemaal vlekkeloos, in Carre kwam één Mozart-man tot twee keer toe verkeerd neer nadat hij op een verlengd been (in de vorm van een 3 meter lange stok) gekatapulteerd werd. Hoewel ze klaar staan om hem op te vangen, kon ik mij niet aan de indruk onttrekken dat hij een aanmerkelijk risico neemt. Een derde poging slaagde vervolgens wel. Zolang er geen slachtoffers vallen doet het voor mij niets af aan de kijkervaring wanneer er nu en dan iets niet meteen goed verloopt. Zo te lezen hadden ze met nieuwjaarsdag afgesproken met de paarden van Richter dat het hun beurt was om een misser te maken. Hoewel een act met roofdieren het feest voor mij compleet maakt, herinnert een kwalitatief hoogwaardige voorstelling als deze mij eraan dat het er nog genoeg andere acts de moeite waard zijn. Op naar de 31e editie!

Ik vond wel veel afwisseling, maar ik ben het met je eens, drie hand op hand en/of hoofd op hoofd acts is wat te veel van het goede. Ook het orkest apeelde veel live hoor. Misschien waren ze bij jouw wel nog moe van oudjaarsavond..
Ik hoorde dat een aantal jonge vandalen de paarden en papagaaien buiten met vuurwerk een bezoekje had gebracht, geen gewonde dieren maar toch.
En verder vond ik het toch beter dan wat ik ooit zag!

Ja, wat wil je als je pas 11 bent! Toen ik zo oud was had ik nog nooit een circustent van binnen gezien! Maar we zijn de schade aan het inhalen hoor!

Ik zat op de rand van het balkon recht tegenover de piste-ingang. Ideaal, een betere plek kan ik niet bedenken.
Daardoor dus wel vrij dicht voor de in de zaal hangende geluidsboxen. Het dreunt nog na!
Met bovendien de mogelijkheid constant in de orkestbak te kunnen kijken. Vandaar mijn constatering op dat gebeid, al heb ik niet geturfd hoe vaak de muziekband van een act werd gebruikt. Met vaak een sausje erover, dat schreef ik al, van de toetsenist.
Kijk, dat van die paarden, fijn dat je dat meldt! Blijkt maar weer dat ik (ja hoor, voor het grootste deel uit eigen ervaring) aardig goed zat met mijn veronderstelling dat het daardoor niet goed liep! Nou ja, niet goed is verkeerd gezegd, niet perfect.
Want dat zijn we van de Richters gewend!
Aan de vogels vernam ik dan weer niks, maar misschien was hun verblijf beter afgeschermd?

Jammer dat je verder niet reageert op mijn opmerking over 'een of andere' Lacey. Maar Dieck of Carmen Zander hadden ook gemogen hoor!
En liefst nog wat meer dieren, een mooie exotenshow, boerderijdieren of honden c.q. poezen, hadden niet misstaan.
In de Jubileumshow van het Beste en Duurste Circus ter Wereld!
(Al wel eens een show van Ringling Bros. and Barnum & Bailey gezien? In het echt of op dvd? Maar goed, dan hebben we het niet over euri's maar over dollars.... En dat is heel wat anders....)

Een dieren act meer zou zeker kunnen ja. En Rilling of du Soleil hebben natuurlijk duurdere SHOWS

Wat een prachtige voorstelling , zat helemaal vooraan..... verder naar voren ging niet want dan zat ik op de pisterand.

Wat was het geweldig! Florian Richter en familie was helemaal geweldig , supermooie paardencarrousel. Larible is genieten vooral bij de Bordenact , het duo met de hand-op-hand acrobatiek die het allemaal zo makkelijk laat lijken wat ook geld voor Kremo zijn jonglage.
De chinese kostuums waren niet allemaal even geweldig maar wat een topnummers.... en normaal houd ik niet van die aziatische nummers. 5-voudige salto die in één keer lukte..... Henk van der Meijden stond te kijken en de vlieger vloog hem direct om zijn nek toen het gelukt was!

Ja ik heb weer genoten!

Zelfs anonieme berichten bereiken Circuswereld. Waarschijnlijk even te veel moeite om lid te worden van het forum en het vervolgens op de normale manier te plaatsen.
Mede gezien de strekking ben ik niet te beroerd zelfs hier op te reageren.

Het bericht:



Dan, en dat maakt het wat makkelijker, wat ik er over schreef:



Nou, daar heb ik eigenlijk weinig aan toe te voegen. Behalve dat degene die het bericht stuurde en alle verdere geïnteresseerden het maar even goed moeten lezen.
Dat de vogels die we de eerste helft van het jaar bij Herman Renz zagen bij Alessio vandaan kwamen heb ik steeds geweten.
Ik wilde er alleen maar mee zeggen dat niet iedere boeren-jan-met-de-korte-achternaam door waar dan ook vogels (of andere dieren) vandaan te halen automatisch gegarandeerd is van een perfect nummer. Mijn gelijk in dat opzicht is denk ik in de praktijk wel bewezen!

Niet geheel toevallig was ik in oktober getuige van hoeveel moeite, liefde en geduld het vergt om zo'n schitterende Ara zo ver te krijgen dat hij uitsluitend doet wat zijn trainer wil. Daar zijn toen ook prachtige foto's van gemaakt. Helaas begon kort daarna Beertje aan zijn winterslaap, en hebben we die tot op heden nog niet kunnen bewonderen.... Ook hier dus een kwestie van geduld....

Dieren, -ongeacht welke soort, of het nu om vogels, poezen, honden, boerderijdieren, paarden, roofdieren of olifanten gaat- waar je iets mee wilt bereiken moeten als allereerste weten wie hun trainer is. Hun baas dus, maar dat is een minder prettig woord. Als ze daar niet van overtuigd zijn kun je hoog en laag springen, maar heb je weinig kans van slagen.
Zo nu en dan moet je ze daaraan herinneren. Zeker als je ziet dat het dier twijfelt of dreigt niet te gaan luisteren.
Die ervaring deed ik zelf op met mijn wandelpoezen (los) of jarenlang met een Shetlandhengst (een èchte!) waar ik bijna dagelijks mee wandelde in het bos. Soms ook los, zelfs midden in het dorp, al dan niet met een kind op zijn rug, wat hij prachtig vond.
Voor al die dieren gold dat ze weleens iets anders wilden dan ik van plan was. Rechtsaf als ik links wilde, bijvoorbeeld. Het groenere gras kan dan al snel een reden zijn voor een paardje, een zandbak bij een kinderdagverblijf voor een poes.
Zag ik hun aarzeling, dan zei ik heel nadrukkelijk: 'En wie was hier ook alweer de baas?'
Toegegeven, het werkte niet altijd, maar negen van de tien keer zag je ze dan denken: 'Oja, jij!', om vervolgens te doen wat ik wilde.
Samengevat, en dat woord hoort er absoluut bij: alles draait om respect. Wederzijds respect uiteraard.
Maar net als in de natuur moet een dier weten wie de leider is.
Dacht in dit verband nog even aan meisje Bauer in Ahoy tijdens de Kerst. Las en hoorde onder meer dat de roofdieren niet overdreven actief waren. Kijk: dat is precies de weerslag van haar manier van optreden! Volkomen ontspannen en zeer relaxed en met zeer veel geduld. Dat straalt ze duidelijk uit op de filmbeelden die ik zag, helaas haalde ik de voorstelling niet... Mooi hoor, zoveel geduld als ze bijvoorbeeld liet zien toen het paardrijdende geitje een paar keer mis ging.
Bij de roofdieren zie je haar al even ontspannen en volkomen rustig. Ja, en die dieren zijn echt niet gek en nemen dat vervolgens over!

Jullie zien het wel weer, er is een groot dresseur aan mij verloren gegaan.....

In CHR waren 5 grote papagaaien te zien. In Carré 6

Echt geen idee of dat totaal andere of misschien deels dezelfde waren, hij heeft er nogal wat!

Een stuk of 50 las ik ooit eens....

Kijk, dat bedoel ik!
Dus zelfs voor onze Nik heeft hij er vast nog wel een paar te huur!
Al noemen ze dat met dieren tegenwoordig ook leasen.