Op mijn paasbest afgelopen zondag (1e Paasdag) naar Almelo. Kon niet langer wachten, ook al wist ik dat ze later dit seizoen mogelijk dichter in de buurt zullen komen.
Bij het zien van met name de foto's van Friedrich Klawiter vorig jaar dacht ik al: dat is een circus dat ik graag eens zou zien.
Om vervolgens te hopen dat ze ooit niet al te ver over de grens te zien zouden zijn.....
Nou, mijn gebeden werden dus verhoord, ze staken die grens zelfs over! Om, zoals de planning nu is, dit jaar in Nederland te gaan reizen.
Na een generale repetitie in Bad Bentheim was het Twentse Almelo de eerste etappeplaats.
Het Rembrandtveld om precies te zijn. Twee jaar geleden het strijdtoneel van Belly Wien en vorig jaar van Herman Renz.
Een mooi en groot terrein, waar men wel eens andere plannen mee had. Midden in een grote woonwijk uiteraard zeer geschikt als bouwlocatie.....
Voorlopig in ieder geval afgeblazen, de bevolking wil dit circus- annex kermis- annex hondenpoepterrein niet missen!
Zeer terecht overigens, er zijn al genoeg geschikte standplaatsen verloren gegaan.
Want hoewel niet overal even egaal, geschikt voor een circus is het zeker, er bleef nog ruimte over!
Terwijl Alberti toch best aardig wat materiaal mee heeft gebracht.
Niet alles is al te nieuw, maar wel functioneel en daar gaat het om.
Een indrukwekkende façade, ook die kenden we al van de foto's. Drie trailers breed, met de kassa en de entree in het midden.
Nieuw is wel de grote tent in de niet al te gebruikelijke maar smaakvolle kleuren grijs en wit. Ook die kwam op foto's al voorbij.....
Leuk en grappig is de bijpassende staltent. Nog nieuwer en in dezelfde kleuren. Wat ik nog niet eerder zag -bij mijn weten- was de vierkante vorm daarvan.
Helaas, meten ben in vergeten (dit was een ultra kort paasgedichtje...) maar ik schat op 25 tot 30 meter in het vierkant.
Ook al opvallend en door mij nog niet eerder waargenomen: omhoog gehouden zonder palen! Maar door middel van een hydraulische hoogwerker in het midden!
Zo, dat scheelt heel wat mankracht bij op- en afbouw!
Haringen in de grond en klaar is Kees. Kees de hond in dit geval, je weet wel, die zich regelmatig verkleed als leeuw! Hij kon het opnieuw niet laten!
In die tent niet alle dieren, maar wel de paarden en kamelen. Ook al handig: binnen achter stroomdraad met grote verchroomde hekken als in- en uitgang.
Makkelijk, geen gedoe met de draad omlaag of stroom aan- en uitschakelen.
De overige dieren als pony's, lama's, ezel, geiten en honden in buitenverblijven gekoppeld aan hun trailers die tegelijk als stalruimte dienden en waar ze naar behoefte in en uit konden gaan.
Een ruime uitloopwei aan de staltent, zo kort rond een voorstelling niet meer in gebruik.
Aardige mensen, maar dat is bij een circus geen al te grote verrassing.
De tentindeling was ook al te zien, met mooie kleden overhangen logestoelen en twee rangen tribune, Blok 1 en 2.
De verkoopwagen (prima cappuccino!) stond in de tent, er was dus niet maximaal opgebouwd. Ook niet nodig, er had best nog wat publiek bij gekund.
Opvallend verzorgde kleding, mooi in stijl. Prima licht en geluid. Van het aardig verstopte orkest. Aangenaam niveau.
En een programma dat mijn hoge verwachtingen volledig vervulde!
Ja hoor, ik weet het, ik ben een dierenmens. En dan ben je bij dit circus aan het juiste adres.
Het leuke en knappe vond ik dat ze de dieren nèt iets andere dingen laten doen dan standaard. Een eigen invulling en het persoonlijke stempel op de voorstelling is gedrukt!
Prima, want als ik me ergens aan erger -bij wijze van dan- is het volledig op routine dezelfde nummers uitvoeren die je bij tig andere familiecircussen ook te zien krijgt.
Dat maakt het verschil: want ook dit is een familiecircus, maar daar merk je in feite niets van.
Van indelingen houd ik eigenlijk niet. Maar als het dan toch moet (omdat wij Nederlanders dat zo graag willen) dan is Circus Albert een familiecircus in de Hors Categorie.
En hors is in dit geval geen paard en ook geen doping. Maar gewoon 'van de hoogste klasse'!
Ga maar kijken als ze in de buurt zijn en overtuig jezelf!
In gesprek met het publiek, ik kan het niet laten.
Naast me op de achterste rij van de tribune (wegens mijn betrekkingsangst....) een oma en kleindochter van een jaar of 11.
Uit Enschede, en dus een ander circus voorbij gereden om hier te komen.
Oma had over het circus in de krant gelezen en de plaatselijke VVV (of hoe dat tegenwoordig soms ook mag heten) gebeld over aanvangstijden, want geen internet.
Kleindochter, die met Pasen bij Oma logeerde, mocht kiezen: naar de dierentuin of naar het circus.
Nou, dat werd dus het circus, want daar was ze nog helemaal nooit geweest!
En de dierentuin was er het hele jaar nog wel.
De avond tevoren waren ze op de tv al warm gedraaid doordat WDR nu ook al op Paasavond Monte Carlo uitzendt. Anderhalf uur van vorig jaar, dus zeker niet compleet.
Oma had nog gezegd dat je zoiets in Almelo niet hoefde te verwachten, maar dat viel hen tijdens de voorstelling alleszins mee!
Kleindochter kwam direct al in de juiste sfeer. Ze reed paard en mocht voor de voorstelling voor € 2,- een paar rondjes op zo'n prachtige Pinto rijden. Zelf!
Ze koos het paard met de mooiste houding maar wilde toch ook het andere nog even proberen....
Voor de kleineren bestond dezelfde mogelijkheid op Shetjes.
In de pauze kon je op de foto op een liggende kameel met palmen op de achtergrond.
Veel dieren, schreef ik al, en dus ook veel dierennummers.
Diverse nummers met paarden en pony's. Geiten -de grootste reuzengeit die ik ooit zag en die ook nog op zijn achterpoten kan staan!- en geiten op paarden.
Niet als berijder maar tijdens een evenwichtsoefening op een plank. Apart, maar erg leuk en spannend bovendien.
Mooie kamelen waar liggend een lama geen enkele moeite mee heeft. Brave ezel met spectaculaire berijder.
Prachtige Fries (er bestaat echt verschil en daar weet ik wel iets van) die bovendien meer dan uitstekend beleerd is!
Een repriseclown die niet angstaanjagend maar uitsluitend grappig is.
Niet alleen maar dieren, al vormen ze wel een belangrijk onderdeel. Mooie dames aan ringtrapeze, doeken en hoelahoep.
Prima equilibrist hoog ik de nok tijdens een stoelenact.
En dan vergeet ik vast nog wel het een en ander, ik schreef niet mee......
Zeker de moeite waard dus, ik hoop dat ze succes hebben in ons land. Want ik vind Circus Alberti een aanwinst op het toch al sterk uitgedunde vaderlandse circustoneel.
Waarbij ik niet de enige was.
Na afloop liep ik tussen het publiek richting uitgang terrein. Schuin achter me ouders met kinderen, waarvan er één opmerkte: 'Ik wil nog een keer!'.
Kijk, daar gaat het dus om. Wanneer je dat gevoel hebt gekregen is dat het grootste compliment dat je een circus kunt geven.
Dan draagt dit circus bij aan het voortbestaan van de circuswereld.
Want die ouders zullen opnieuw naar het circus gaan wanneer dat in de buurt komt. Dit of een ander.
En zo'n kind zal wat hij vandaag in Almelo beleefde wellicht nooit meer vergeten.....
Weer een circuszieltje gewonnen......
Zo werkt dat.
Hoezo 'Circusagenda 2020'?
Allemaal leuk en aardig om over te filosoferen, dit is wat echt telt!
'Ik wil nog een keer!' dacht ik zelf trouwens ook.
Ach ja, het kind in de mens.
Daar kun je maar beter aan toegeven......
(Archieffoto's)
Registreer
Aanmelden
V&A
Zoek
