Interview met Tom Dieck in de Weekkrant:GOUDA - Groenheuvel, Circus Herman Renz. Gouda loopt uit voor de magie van zaagsel, clowns, gevaar en vertedering. De uitbundige lach gaat hand in hand met van de spanning ingehouden adem.
Het Nationaal Circus Herman Renz, daterend uit 1911, is met recht een circus om trots op te zijn. Artiesten van over de hele wereld die met een speelse eenvoud en precisie hun huiveringwekkende acts in de piste verrichten.
Hier werkt de dompteur Tim Dieck junior, telg uit een oud circusgeslacht.
Alleen als je niet beter weet haal je het in je hoofd om met een leeuw te gaan rollen bollen. “Voor mij", zegt Tom Dieck junior, "is het meer dan een kwestie van goed vertrouwen alleen. Op een bepaald intuïtief niveau hebben we gedurende het hele optreden een vorm van communicatie met elkaar. Met het ene dier meer dan met het andere. Het is een band van liefdevol respect, waarbij we elkaar voor 100 procent aanvoelen. Ik hou van mijn leeuwen en, wat zo leuk is, mijn leeuwen houden van mij.
Wanneer en waar bent u geboren?
In Mont Brisson, een klein dorp bij Lion in Frankrijk, op 30 april 1983.
In wat voor familie stond uw wieg?
Een echte circusfamilie. Mijn opa Tom Dieck was de eerste die met leeuwen werkte in zijn eigen circus in Duitsland. Hij werkte met olifanten, paarden alles wat met circus en dieren te doen heeft. Ook met de vader van Herman Renz werkte hij. En mijn vader was 16 jaar toen hij voor het eerst hier in Circus Herman Renz optrad. Wij zijn dus eigenlijk generaties met Renz verweven. Dat geeft een speciaal gevoel. Mijn opa van moeders kant was clown. Mijn ouders zijn toen ze 19 jaar waren met een groep leeuwen begonnen. Als kind namen mijn ouders me veel mee naar musea. Mijn ouders vonden het heel belangrijk dat ik leerde dat er meer is dan circus alleen. Een prachtig moment in mijn kindertijd was de eerste keer in de kooi met leeuwen. Ik was 11 jaar, en mijn vader was bij me. Ik voelde me als een overwinnaar en bij de echte wereld horen. De leeuwentemmer was geboren.
Wat voor scholing heeft u gedaan?
We hadden een circusschool in een wagen, voor kinderen van de artiesten. Daarna, toen we in Parijs werkten, heb ik 4 jaar op een normale school gezeten. We waren toen bij Circus Pauwels. Verder heb ik mijn opleidingen schriftelijk gevolgd. Dat is speciaal voor circus-, kermis- en schipperskinderen. Ik spreek vijf talen vloeiend en nog een beetje Pools en Russisch.
Sinds welk jaar werkt u als dompteur?
Mijn eerste optreden met mijn eigen leeuwen was in 2004. Mijn groep bestaat uit vijf leeuwen: drie leeuwen en twee leeuwinnen. Ze zijn nu rond 7 jaar. Ze komen uit Zwitserland. Ik kreeg ze met 6 maanden oud. Dan zijn het nog leuke puppies, al hebben ze dan ook al scherpe nagels en sterke pootjes. We hebben ze uit de dierentuin. We hebben ze zelf geleerd om met ons te communiceren. Het vertrouwen te winnen, de grenzen duidelijk te maken en het plezier in het werk bij te brengen. Want ze hebben plezier in wat ze doen. En genieten ook van applaus. Geloof me, ze zijn net mensen soms, echt trots of arrogant.
Wat is een speciale gebeurtenis die u heeft meegemaakt?
Eén keer ben ik zo geschrokken, toen een vader zijn kind naar de tralies optilde om een leeuw te aaien. Die man was echt gek. Sommige mensen denken dat een circusleeuw een huispoes is die niets doet. Gelukkig was ik er op tijd bij en is er geen ongeluk gebeurd.
Wat en hoeveel eet een leeuw?
Ongeveer 10 kilo vlees om de dag. Vlees van het slachthuis.
Welke belangrijke festivals bezoekt u?
Om te beginnen: een belangrijk moment was in Monaco. Daar heb ik januari 2007 de bronzen Clown gekregen. Dit is een heel mooie waardering in de circuswereld. Prinses Stephanie en Prins Albert waren daar. Het is een geweldig festival waar alleen al 2000 artiesten aanwezig zijn . Dit was voor mij een onvergetelijke gebeurtenis.
Heeft u nog tijd voor hobby's?
Ik hou van lassen, techniek, bouwen van wagens en alles zelf maken.
Bent u gelovig?
Mijn vrouw Elena Dieck en ik zijn 18 februari gehuwd in de Piste van Bouglione in Cirque d'Hiver in Parijs. Het was een prachtige religieuze inzegening door een priester.
Uw persoonlijk motto?
Leef je droom, verdroom niet je leven.
http://www.deweekkrant.nl/artikel/2010/ ... gesprek_me