Circuswereld Forum

Een Amerikaanse bio-ethicus en schrijver verdedigt in zijn boek ‘A Rat is a Pig is a Dog is a Boy’ ‘menselijk exceptionalisme’ tegen de soms sinistere agenda van de dierenbevrijdingsbeweging.

Door Bill Muehlenberg (docent ethiek en filosofie aan verschillende theologieopleidingen in Melbourne; promovendus aan de Deakin Universiteit). Dit artikel is vertaald uit het Engels. De originele tekst is te vinden op mercatornet.com

Onze maatschappij steunt op de stilzwijgende acceptatie van een aantal waarheden, zoals wet- en regelgeving, het gezag van de rede of onze solidariteit met buren. Een van deze waarheden is zo voor de hand liggend, dat het geen verdedigers nodig had: menselijk exceptionalisme, het besef dat mensen speciaal en uniek onder de levende dingen zijn. Maar tegenwoordig plaatsen dierenrechtenactivisten grote vraagtekens bij deze tot op heden onbetwiste waarheid.

Radicale dierenrechtenactivisten ontkennen dat er iets speciaals aan menselijke wezens is. Hun campagne om dieren rechten te verlenen, is uiteindelijk een campagne om Shakespeare’s beschouwing te herzien – “in daden hoe gelijk een engel! in begrip, hoe gelijk een god! De schoonheid van de wereld. De paragon der dieren” – en het van haar unieke betekenis te beroven.

Dat is de stelling van dit belangrijke boek. Wesley J. Smith maakt onderscheid tussen dierenwelzijn en de dierenrechtenbeweging. De menswaardige behandeling van dieren is iets dat we allen zouden moeten ondersteunen. Maar dierenrechten is een zorgelijke ontwikkeling. Wat een nobele en waardevolle kruistocht lijkt, is eigenlijk een antimenselijke ideologie. Het is feitelijk een “geloofssysteem, een ideologie, zelfs een quasireligie, die zowel impliciet als expliciet streeft naar een morele gelijkwaardigheid van de waarde van menselijk leven en die van dieren,” aldus Smith.

Smith is een Amerikaans auteur die schrijft over bio-ethiek en biotechnologie en heeft een tiental boeken opzijn naam staan. Hij koestert een diep wantrouwen tegen sciëntisme, het geloof dat wetenschap alle antwoorden heeft op onze vraagstukken, maar hij is niet iemand met een aangeboren aversie tegen vooruitgang. Hij is eerder kampioen humanist van “menselijk exceptionalisme”. Hij heeft een levendige belangstelling voor dierenrechten, aangezien dit een ground-zero is in de strijd om de uniekheid van de menselijke soort te verdedigen.

De dierenbevrijdingsbeweging is vaak extremistisch, utopisch en staat open voor het gebruik van geweld. Voor degenen die nog steeds nadenken over de titel van het boek, het is een citaat uit 1986 van Ingrid Newkirk, leider van de beweging People for the Ethical Treatment of Animals (PETA). Het zijn allemaal zoogdieren – punt uit.

De echte gelovigen van de dierenbevrijdingsbeweging zijn geen zachtaardige hondenliefhebbers of kattenbezitters. Ze zijn fanatici die in staat zijn tot bedreigingen, vandalisme en vernieling van alles wat zij als misbruik van dieren zien. Smith waarschuwt ons zelfs in welke wereld we zouden leven als deze radicalen hun zin zouden krijgen: “Medisch wetenschappelijk onderzoek wordt significant belemmerd. Vissersvloten en veehouderijen zouden ophouden te bestaan. Er zijn geen leren schoenen, dierenparken, blindengeleidehonden, snuffelhonden, wollen jassen, barbecues, viskwekerijen, dierenwinkels en maneges meer. Miljoenen mensen raken hun baan kwijt, onze levensvreugde zou substantieel verminderen. Ons welbevinden en voorspoed gereduceerd.” En inderdaad, het domesticeren van dieren wordt een taboe. Ons huisdier is exit.

Het is dan gedaan met de uniekheid en waardigheid van de mens. Alles uit naam van een fanatieke ideologie die zelfs haar toevlucht neemt tot doodsbedreigingen om haar doelen te bereiken. Dit boek beschrijft zorgvuldig de ideologie, de tactieken en het fanatisme van deze groeiende beweging.

Het gedachtegoed van de filosoof Peter Singer staat aan de basis van de ideologie van dierenrechten. Ofschoon hijzelf geen activist was, bracht hij in 1975 het balletje aan het rollen met zijn invloedrijke boek Animal Liberation. Hij stelde dat de belangen van alle dieren “gelijkgesteld” moeten worden met die voor mensen. Een andere utilitaire filosoof, wijlen Joseph Fletcher, trok de logische conclusie uit deze stelling, door zelfs het idee te promoten dat we mens-aap-chimeren zouden moeten maken om “gevaarlijk of minderwaardig werk” te verrichten. Hoe zouden we dit moeten doen? Door “seksuele voortplanting, zoals tussen apen en mensen. Als geslachtsgemeenschap tussen verschillende soorten te onsmakelijk is, dan kan in vitro fertilisatie in een laboratorium en implantatie worden gebruikt. Als vrouwen de hybriden niet willen dragen, dan kan dat gedaan worden door vrouwelijke dieren.”


PETA-strip uit 2003 ten behoeve van de antibontcampagne ‘Your Mommy KILLS Animals!’ Dergelijke angstcampagnes en propaganda-acties kunnen op alle scholen in Noord-Amerika worden aangetroffen.

PETA voerde een vegetariërcampagne getiteld ‘Holocaust on Your Plate’. Ja, je hebt het goed gehoord. Het verorberen van de T-bonesteak op je bord wordt gelijkgesteld met het vergassen van Joden in de concentratiekampen. Gary Francione is een andere radicale dierenrechtenactivist die vindt dat er geen enkele reden voor een mens bestaat die rechtvaardigt dat een dier eigendom kan zijn van een mens. Geen huisdieren, geen blindengeleidehonden, geen dierentuinen, niets.

Filosoof Tom Regan is, net als Singer, tegen ‘speciesisme’. Om te beweren dat een bepaalde soort superieur of van meer waarde is dan een andere soort, komt in de buurt van racisme of antisemitisme. Net als Singer is hij van mening dat sommige dieren meer rechten dan mensen. (Hij is echter tegen menselijk infanticide, wat door Singer onder bepaalde voorwaarden wel volledig werd gesteund.)

Het zijn echter niet alleen intellectuelen en academici die dit soort zaken pushen. Activisten richten zich ook op schoolkinderen. Ze proberen jonge kinderen ervan te overtuigen, dat het domesticeren van alle dieren slecht is, dat ze in opstand moeten komen en nu in actie moeten komen. Er zijn zelfs PETA-strips. Een ervan werd gemaakt in 2003 ten behoeve van de antibontcampagne ‘Your Mommy KILLS Animals!’ en laat een boosaardig lijkende moeder zien die een konijn met een mens doodt, terwijl het bloed over de pagina spat. Deze angstcampagnes en propaganda-acties kunnen op alle scholen in Noord-Amerika worden aangetroffen.

Smith beschrijft ook het toenemend aantal bomaanslagen, terreuracties, geweld en zelfs doodsbedreigingen die door sommige activisten worden gebezigd. Groepen zoals het Animal Liberation Front en het Environmental Liberation Front lijken bereid te zijn om elk middel toe te passen om hun doel te bereiken. Aan ALF-activisten wordt bijvoorbeeld geleerd hoe sabotage en terreur kan worden gepleegd. Aangeleerd wordt hoe bommen kunnen worden gemaakt, hoe brand kan worden gesticht en hoe onderzoeksfaciliteiten kunnen worden vernield. Er worden instructies gegeven om geen sporen achter te laten en om intern veiligheidsmaatregelen te treffen om de kans op ontdekking te verkleinen.

Smith onderzocht ook de validiteit en de noodzakelijkheid van onderzoek met proefdieren. Bijvoorbeeld veel van de onschatbare pijnbestrijdingmethoden die we tegenwoordig als vanzelfsprekend beschouwen, kwamen mede tot stand door onderzoek met proefdieren. Allerlei therapieën, geneesmiddelen, vaccins en behandelingen van ziekten, zoals AIDS, konden en kunnen worden ontwikkeld dankzij proefdieronderzoek. Wet- en regelgeving ter bescherming van dieren blijft echter nodig en is aanwezig. Bijvoorbeeld de US Welfare Act vereist gebruik van medicijnen om pijn bij de dieren tijdens proefdieronderzoek te behandelen. Tegen grote kosten worden veel inspanningen gedaan om de menswaardige behandeling van dieren te bewerkstelligen.

Rechten zijn echter alleen van toepassing op mensen, omdat alleen mensen morele autonomie bezitten. Pogingen om dieren onder te brengen op het gebied van rechten “devalueert het belang van de rechten, op dezelfde wijze als inflatie doet met de waarde van geld.” Aangezien Zwitserland nu discussieert over “plantenrechten” is het tijd om zuiver en zakelijk na te denken over wat rechten werkelijk betekenen en waarom mensen uniek zijn. Tegelijkertijd kunnen en moeten we ervoor zorgen dat het welzijn van dieren gewaarborgd wordt. Smith zet een en ander in het juiste perspectief, zijn koele logica en gezond verstand zijn verademend.

bron: http://ericmasseus.wordpress.com/2010/1 ... en-jongen/

_________________
Teken de petitie voor het behoud van circus met dieren op http://www.klassiekcircus.nl
Volg ons ook op Facebook, zoek naar klassiek circus en kies de community.